Γράφει ο Απόστολος Διαμαντής
Όλοι θυμόμαστε την ατάκα του Π. Κανελλόπουλου προς τον αμερικανό στρατηγό Βαν Φλητ, την ώρα που περνούσε μπροστά του ένα στρατιωτικό άγημα: «Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας!». Και δικαίως τη θυμόμαστε αυτή τη φράση, διότι συμπύκνωνε σε 5 λέξεις το πρόβλημα της εξάρτησης της Ελλάδας από τις ΗΠΑ.
Τη θυμόμαστε όμως πλέον με τρόπο μάλλον συγκαταβατικό, καθώς σήμερα δεν θα είχε και τόση αλήθεια μέσα της. Σήμερα, εάν ερχόταν στην Ελλάδα ο Μάρτιν Σουλτς, η αντίστοιχη φράση του Τσίπρα, μπροστά σε ένα υπουργικό συμβούλιο με Φώφη και Σταύρο, θα έπρεπε να ήταν: «Πρόεδρε, ιδού η κυβέρνησή σας»!
Εκεί φτάσαμε πλέον: σε ένα ωμό νέο- αποικιακό καθεστώς, το οποίον απαιτεί να επιλέγει ακόμα την κυβέρνηση και τους υπουργούς των κρατών! Ο πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου, εντελώς ωμά, εξέφρασε δημοσίως τη δυσαρέσκειά του για την συμμετοχή των ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση Τσίπρα. Ήθελε άλλη κυβέρνηση.
Και δεν βγήκε ούτε ο Τσίπρας, ούτε άλλος να διαμαρτυρηθεί, πλην του Πάνου Καμμένου. Και εντάξει, ο πρωθυπουργός πιθανόν να εκτίμησε πως έπρεπε κατ΄ιδίαν να του τα πει. Λάθος. Αυτά λέγονται δημόσια, διότι αλλιώς νομιμοποιείται η επέμβαση. Ο πρόεδρος όμως της ΝΔ, ο αρειμάνιος Βαγγέλης; Δεν έπρεπε να βγει και να πει πως η ελληνική κυβέρνηση διορίζεται από τον έλληνα πρωθυπουργό και όχι από τον γερμανό πρόεδρο; Πως περιμένει μετά να τον εμπιστευτούν οι πολίτες ως πρωθυπουργό της χώρας, εάν είναι πρωθυπουργός σε αιχμαλωσία, υπό την αίρεση του Σουλτς;
Ο πρώτος και θεμελιώδης κανόνας του νεώτερου κόσμου, που διατυπώθηκε ήδη στη διακήρυξη της αμερικανικής ανεξαρτησίας και έκτοτε συνιστά το θεμέλιο των κρατών της Δυσης, είναι πως οι λαοί έχουν το απόλυτο και αναφαίρετο δικαίωμα να εκλέγουν τις κυβερνήσεις που επιθυμούν και να τις αλλάζουν όποτε το επιθυμούν. Εννοείται χωρίς να ρωτούν τον Μάρτιν Σουλτς. Εάν αυτό δεν ισχύει, όποτε δεν ισχύει, τότε έχουμε μπροστά μας καθεστώς εξάρτησης, καθεστώς ανελευθερίας. Αυτό το καθεστώς έχουμε σήμερα.
Το οποίον καθεστώς είναι κατά πολύ χειρότερο και του εμφυλιακού ακόμα, διότι ουδέποτε διανοήθηκε ο Κανελλόπουλος να παραδώσει δημοσίως τους υπουργούς, τον στρατό παρέδωσε στον Βαν Φλητ, εννοώντας πως αυτός θα τον διοικήσει, στον πόλεμο με το ΚΚΕ. Οι αμερικανοί τουλάχιστον τηρούσαν και τα προσχήματα και ποτέ με δημόσιες δηλώσεις τους δεν διόριζαν και τους υπουργούς! Τόκαναν διακριτικά και πάντως σπανίως ενδιαφέρονταν για υπουργούς. Από πρωθυπουργούς και πάνω.
Οι γερμανοί όμως, αφελέστεροι διπλωματικά, είναι πραγματικά απαράδεκτοι από πάσης πλευράς και έχουν μετατρέψει την ΕΕ σε ένα χώρο όπου αναπτύσσονται ήδη μεγάλα εθνικιστικά κινήματα, ως απάντηση στον ωμό γερμανικό αυταρχισμό. Εκεί κατάντησαν την Ευρώπη οι Γερμανοί. Να αναγκάζουν τους Γάλλους να βγάζουν πρώτο κόμμα το Εθνικό Μέτωπο!
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, το ταξίδι του Τσίπρα στις ΗΠΑ πιστοποιεί μια νέα εποχή στενών ελληνοαμερικανικών σχέσεων, που άρχισαν με την υπόθεση του grexit. Το έγγραφο του έλληνα πρέσβη που δημοσίευσε η Καθημερινή, αποδεικνύει ακριβώς αυτό, την σύμπτωση των ελληνικών και των αμερικανικών συμφερόντων, απέναντι στην ανθελληνική πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης. Οι αμερικανοί βοήθησαν τον Τσίπρα να διαμορφώσει πολιτικό μέτωπο στον ευρωπαϊκό Νότο, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποφύγει το grexit. Αυτή είναι η απλή αλήθεια.
Δεν πρόκειται λοιπόν για υπαγωγή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα αμερικανικά συμφέροντα, αλλά για χρησιμοποίηση των αμερικανικών θέσεων προς όφελος των ελληνικών συμφερόντων.
Πολύ πιο σοβαρό ζήτημα είναι λοιπόν η απάντηση στις πιέσεις Σουλτς, παρά το έγγραφο του πρέσβη, το οποίο απλώς πιστοποιεί κάτι που ήταν ήδη ηλίου φαεινότερον.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Όλοι θυμόμαστε την ατάκα του Π. Κανελλόπουλου προς τον αμερικανό στρατηγό Βαν Φλητ, την ώρα που περνούσε μπροστά του ένα στρατιωτικό άγημα: «Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας!». Και δικαίως τη θυμόμαστε αυτή τη φράση, διότι συμπύκνωνε σε 5 λέξεις το πρόβλημα της εξάρτησης της Ελλάδας από τις ΗΠΑ.
Τη θυμόμαστε όμως πλέον με τρόπο μάλλον συγκαταβατικό, καθώς σήμερα δεν θα είχε και τόση αλήθεια μέσα της. Σήμερα, εάν ερχόταν στην Ελλάδα ο Μάρτιν Σουλτς, η αντίστοιχη φράση του Τσίπρα, μπροστά σε ένα υπουργικό συμβούλιο με Φώφη και Σταύρο, θα έπρεπε να ήταν: «Πρόεδρε, ιδού η κυβέρνησή σας»!
Εκεί φτάσαμε πλέον: σε ένα ωμό νέο- αποικιακό καθεστώς, το οποίον απαιτεί να επιλέγει ακόμα την κυβέρνηση και τους υπουργούς των κρατών! Ο πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου, εντελώς ωμά, εξέφρασε δημοσίως τη δυσαρέσκειά του για την συμμετοχή των ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση Τσίπρα. Ήθελε άλλη κυβέρνηση.
Και δεν βγήκε ούτε ο Τσίπρας, ούτε άλλος να διαμαρτυρηθεί, πλην του Πάνου Καμμένου. Και εντάξει, ο πρωθυπουργός πιθανόν να εκτίμησε πως έπρεπε κατ΄ιδίαν να του τα πει. Λάθος. Αυτά λέγονται δημόσια, διότι αλλιώς νομιμοποιείται η επέμβαση. Ο πρόεδρος όμως της ΝΔ, ο αρειμάνιος Βαγγέλης; Δεν έπρεπε να βγει και να πει πως η ελληνική κυβέρνηση διορίζεται από τον έλληνα πρωθυπουργό και όχι από τον γερμανό πρόεδρο; Πως περιμένει μετά να τον εμπιστευτούν οι πολίτες ως πρωθυπουργό της χώρας, εάν είναι πρωθυπουργός σε αιχμαλωσία, υπό την αίρεση του Σουλτς;
Ο πρώτος και θεμελιώδης κανόνας του νεώτερου κόσμου, που διατυπώθηκε ήδη στη διακήρυξη της αμερικανικής ανεξαρτησίας και έκτοτε συνιστά το θεμέλιο των κρατών της Δυσης, είναι πως οι λαοί έχουν το απόλυτο και αναφαίρετο δικαίωμα να εκλέγουν τις κυβερνήσεις που επιθυμούν και να τις αλλάζουν όποτε το επιθυμούν. Εννοείται χωρίς να ρωτούν τον Μάρτιν Σουλτς. Εάν αυτό δεν ισχύει, όποτε δεν ισχύει, τότε έχουμε μπροστά μας καθεστώς εξάρτησης, καθεστώς ανελευθερίας. Αυτό το καθεστώς έχουμε σήμερα.
Το οποίον καθεστώς είναι κατά πολύ χειρότερο και του εμφυλιακού ακόμα, διότι ουδέποτε διανοήθηκε ο Κανελλόπουλος να παραδώσει δημοσίως τους υπουργούς, τον στρατό παρέδωσε στον Βαν Φλητ, εννοώντας πως αυτός θα τον διοικήσει, στον πόλεμο με το ΚΚΕ. Οι αμερικανοί τουλάχιστον τηρούσαν και τα προσχήματα και ποτέ με δημόσιες δηλώσεις τους δεν διόριζαν και τους υπουργούς! Τόκαναν διακριτικά και πάντως σπανίως ενδιαφέρονταν για υπουργούς. Από πρωθυπουργούς και πάνω.
Οι γερμανοί όμως, αφελέστεροι διπλωματικά, είναι πραγματικά απαράδεκτοι από πάσης πλευράς και έχουν μετατρέψει την ΕΕ σε ένα χώρο όπου αναπτύσσονται ήδη μεγάλα εθνικιστικά κινήματα, ως απάντηση στον ωμό γερμανικό αυταρχισμό. Εκεί κατάντησαν την Ευρώπη οι Γερμανοί. Να αναγκάζουν τους Γάλλους να βγάζουν πρώτο κόμμα το Εθνικό Μέτωπο!
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, το ταξίδι του Τσίπρα στις ΗΠΑ πιστοποιεί μια νέα εποχή στενών ελληνοαμερικανικών σχέσεων, που άρχισαν με την υπόθεση του grexit. Το έγγραφο του έλληνα πρέσβη που δημοσίευσε η Καθημερινή, αποδεικνύει ακριβώς αυτό, την σύμπτωση των ελληνικών και των αμερικανικών συμφερόντων, απέναντι στην ανθελληνική πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης. Οι αμερικανοί βοήθησαν τον Τσίπρα να διαμορφώσει πολιτικό μέτωπο στον ευρωπαϊκό Νότο, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποφύγει το grexit. Αυτή είναι η απλή αλήθεια.
Δεν πρόκειται λοιπόν για υπαγωγή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα αμερικανικά συμφέροντα, αλλά για χρησιμοποίηση των αμερικανικών θέσεων προς όφελος των ελληνικών συμφερόντων.
Πολύ πιο σοβαρό ζήτημα είναι λοιπόν η απάντηση στις πιέσεις Σουλτς, παρά το έγγραφο του πρέσβη, το οποίο απλώς πιστοποιεί κάτι που ήταν ήδη ηλίου φαεινότερον.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια