Γράφει ο Μελέτης Μελετόπουλος
|
Το «σχέδιο» της «Πλατφόρμας για υφαρπαγή των χαρτονομισμάτων του Νομισματοκοπείου, και όλα τα εντελώς γελοία περί…. συλλήψεως του Στουρνάρα κλπ. που ακούστηκαν, εκθέτουν τους εμπνευστές τους και δείχνουν ότι λειτούργησαν χωρίς στοιχειώδη επίγνωση της διεθνούς δημοσιονομικής και νομικής πραγματικότητας. Διερωτάται κανείς αν οι φανατικοί υποστηρικτές του ευρώ είναι οι αφανείς σκηνοθέτες πίσω από τις γελοιότητες περί εισβολής στο Νομισματοκοπείο, για να απαξιώσουν την λύση της δραχμής, να την συνδέσουν με σενάρια εκτροπής και να αποδυναμώσουν το μόνο διαπραγματευτικό όπλο που διαθέτει η χώρα έναντι του Σόϊμπλε.
Επίσης διερωτάται κανείς τι θα γίνει σε περίπτωση που πράγματι η χώρα αναγκαστεί να προχωρήσει σε επιστροφή στην Εθνική Νομισματική Κυριαρχία, όταν αυτή έχει συνδεθεί στην κοινή γνώμη με τις επιπολαιότητες της «Πλατφόρμας».
O Παναγιώτης Λαφαζάνης και η ομάδα του εξ αρχής υποστήριζαν την επιστροφή στην δραχμή, όπως πολλοί άλλοι, αριστεροί και δεξιοί (η επιλογή της δραχμής δεν είναι μονοπώλιο της «Πλατφόρμας»). Αλλά δεν έκατσαν να εκπονήσουν ένα ρεαλιστικό και πειστικό οικονομοτεχνικό σχέδιο, συμβουλευόμενοι σοβαρούς οικονομολόγους, και δημοσιεύοντάς το στην συνέχεια ώστε να γίνει αντικείμενο δημοσίου διαλόγου.
Επίσης δεν τόλμησαν να υπερασπιστούν ανοιχτά και δημόσια την πρότασή τους. Την άφησαν να πλανάται σιωπηρά και άρρητα ανάμεσα σε υπονοούμενα, γενικότητες για «εναλλακτικές λύσεις», συγκεκαλυμμένο κάτω από έναν ευρύτερο αντιμνημονιακό μανδύα. Νόθευσαν έτσι το πρόγραμμα του κόμματος και της κυβέρνησης, αντί να θέσουν το ζήτημα σε ανοιχτή ψηφοφορία στα κομματικά όργανα πριν όμως τις εκλογές, και εάν ηττηθούν να αποχωρήσουν ιδρύοντας ξεχωριστό κόμμα.
Ακόμα χειρότερα, συνέδεσαν την επιστροφή στην δραχμή με δικές τους επαναστατικές φαντασιώσεις, από τις οποίες προφανώς δεν έχουν απαλλαγεί ούτε μετά την δραματική κατάρρευση του ανύπαρκτου σοσιαλισμού το 1989.
Τώρα τους περιμένει το πολιτικό περιθώριο. Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν πλέον θέση, εκτός ΣΥΡΙΖΑ η απήχησή τους θα είναι της τάξεως του 0,5 με 2%.
Όσο για την συζήτηση περί δραχμής, που παραμένει πάντα επίκαιρη, αυτή θα πρέπει να διεξαχθεί σε σοβαρό επίπεδο από επιστήμονες και τεχνοκράτες, και προπαντός από ανθρώπους που πιστεύουν στην ελεύθερη οικονομία και στην δημοκρατία.
0 Σχόλια