Τα κοστολογημένα μέτρα έχουν ήδη ετοιμαστεί από την Αθήνα και οσονούπω αποστέλλονται μέσω Γερούν Νταϊσελμπλούμ στις Βρυξέλλες, προκειμένου να τα ελέγξουν πρώτα οι θεσμοί, δηλ. τρόικα με τη νέα επίσημη ονομασία της σήμερα ως Brussels Group, προκειμένου να περάσουν από το πρώτο τεστ και στη συνέχεια να οδηγηθούν στο Eurogroup για να τα εγκρίνει.
Η άτυπη μίνι Σύνοδος των «8» καθώς και η συνάντηση Τσίπρα Μέρκελ που ακολούθησε, άμβλυναν την πολεμική ατμόσφαιρα, που είχε δημιουργηθεί, τόσο ανάμεσα στον Γ. Βαρουφάκη και το Eurogroup, όσο και ανάμεσα σε Αθήνα και Βερολίνο.
Βεβαίως δεν πρόλαβε να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός και ήρθε το δίδυμο Βαρουφάκη Τσακαλώτου να μιλήσει για ρήξη, αφήνοντας έτσι μετέωρο το βήμα του πελαργού. Πολύ απλά ότι κέρδισε ο Α. Τσίπρας σε Βρυξέλλες και Βερολίνο, ήρθαν οι επικεφαλείς του Οικονομικού επιτελείου να το αμφισβητήσουν και εν μέρει να το δυναμιτίσουν.
Είναι φανερό, μολονότι δεν συζητήθηκε ευρύτερα, ότι ανάμεσα στ άλλα οι Τσίπρας Μέρκελ στο Βερολίνο συμφώνησαν, να πέσουν οι τόνοι της αντιπαράθεσης, ανάμεσα σε Αθήνα και Βερολίνο. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να το χαιρετήσει, κάθε εχέφρον πολίτης. Όπως δεν μπορεί παρά να δει θετικά την όλη παρουσία Τσίπρα στο Βερολίνο. Από την υποδοχή που του επιφυλάχθηκε, μέχρι τις πολύωρες συνομιλίες που ακολούθησαν το δείπνο, απόδειξη ότι υπήρξε μια καλή πρώτη απευθείας επαφή του Έλληνα Πρωθυπουργού, με την Καγκελάριο της Γερμανίας.
Όπως επίσης δεν μπορεί κάθε αξιόπιστος παρατηρητής, παρά να επισημάνει, ότι οι υπουργοί της κυβέρνησης που καθημερινά βγαίνουν στα παράθυρα των καναλιών και επαναλαμβάνουν τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αρνούμενοι να σκεφθούν πολιτικά και να αφήσουν τον Α. Τσίπρα να κινηθεί και να ελιχθεί προσφέρουν αρνητική υπηρεσία, μια και όπως όλοι οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν, η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού.
Βεβαίως ο δρόμος που απομένει είναι μακρύς, τραχύς και ανηφορικός. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τα δημοσιεύματα που συνεχίζονται από τα διεθνή ΜΜΕ, δεν αποκλείουν δυσάρεστες εξελίξεις στην ελληνική κρίση, επισημαίνοντας ότι η ρευστότητα στην Ελλάδα, στερεύει μέσα στον Απρίλιο.
Όλα θα κριθούν τον προσεχή Ιούνιο, μια και οι όποιες ενέσεις ρευστότητας που μπορεί να δοθούν, θα γίνουν με το σταγονόμετρο, προκειμένου να πληρωθούν δόσεις προς ΔΝΤ και ομόλογα, ενώ επ ουδενί δεν λύνουν τα προβλήματα που έχουν να κάνουν με τα δημοσιονομικά και τα χρηματοδοτικά κενά.
Στο εσωτερικό μέτωπο τώρα, οι μεταρρυθμίσεις αν είναι προς την κατεύθυνση που επιδιώκουν οι δανειστές, αναμένεται να ξεσηκώσουν θύελλα αντιδράσεων από τα κομματικά και κυβερνητικά στελέχη, που επιμένουν σε πλήρη ανατροπή των μέχρι τώρα δεδομένων και εφαρμογή του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ερώτημα που τίθεται σε αυτή την περίπτωση είναι μέχρι ποιο βαθμό μπορεί ο Α. Τσίπρας να ελέγξει το εσωτερικό του μέτωπο και τι θα κάνει αν μια ικανή ομάδα του θέσει θέμα προεκλογικών δεσμεύσεων και κυβερνητικής πρακτικής.
Βεβαίως υπάρχουν πρόθυμοι, από άλλους κομματικούς σχηματισμούς να ενισχύσουν την κυβερνητική πλειοψηφία. Όμως μια τέτοια αποδοχή θα οδηγούσε τον Α. Τσίπρα σε πολιτική αυτοκτονία. Σε μια τέτοια περίπτωση μοναδική διέξοδος για τον Πρωθυπουργό, δεν θα ήταν άλλη από την άμεση προσφυγή στις κάλπες. Η λίστα που προβλέπεται σε περίπτωση προσφυγής στην κάλπη πριν από την πάροδο ενός δεκαοχτάμηνου, μπορεί να είναι ένα εργαλείο για να ξεκαθαρίσει ο Α. Τσίπρας το εσωτερικό του μέτωπο.
Διαφορετικά αν οδηγηθεί στη ρήξη, που υπαινίχθηκαν οι Βαρουφάκης και Τσακαλώτος, θα πρέπει να αναλάβει το κόστος τη υλοποίησης ενός Grexit, με ότι αυτό σημαίνει και ότι αυτό συνεπάγεται.
Θα πει κανείς ότι έχουμε μπροστά μας μπρος γκρεμό και πίσω ρέμα. Ας μην ξεχνάμε ότι και ο προκατοχος του Α. Τσίπρα, ο Α. Σαμαράς άλλα έλεγε στα Ζάππεια προεκλογικά και άλλα έκανε μετεκλογικά. Για να μην θυμηθούμε και την περίοδο επί πρωθυπουργίας Γ. Παπανδρέου που είχε υψώσει το αντιμνημονιακό λάβαρο. Τι μεσολάβησε και έκανε την απόλυτη στροφή;
Μπροστά σε ανάλογα διλήμματα βρίσκεται και τώρα ο Α. Τσίπρας. Το θέμα είναι, κάποτε σε αυτή τη χώρα, οι πολιτικοί να δουν την αλήθεια και να μιλήσουν γι αυτήν κατάματα στους πολίτες. Βεβαίως οι λαϊκίστικες κορώνες απέδωσαν μέχρι τώρα καρπούς, δηλ. ψήφους σε όσους τις επιστράτευσαν.
Πρακτικά λοιπόν είναι ανάγκη να δουν και πάλι τα μνημόνια, ένα και δύο, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, να ξεχωρίσουν την ήρα από το στάχυ δηλ. πια μέτρα πρέπει να προχωρήσουν και πια όχι και για ποιους λόγους. Να προσθέσουν με ρεαλιστική προσέγγιση τα νέα, που συνιστούν ένα ελληνικό πραγματικά πρόγραμμα, κοστολογημένο και υλοποιήσιμο και τέλος να σκύψουν το κεφάλι με ικανούς και ειδικούς συνεργάτες, προκειμένου να υλοποιήσουν τις μεταρρυθμίσεις.
Στόχος η ανάπτυξη στη νέα εποχή που ζούμε, που θα έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα το ζητούμενο, δηλ. θέσεις εργασίας και δραστική μείωση της ανεργίας. Χωρίς μελέτη, χωρίς σοβαρότητα με τους ανόητους τηλεοπτικούς καβγάδες να κυριαρχούν, δεν γίνεται δουλειά. Λίγα λόγια και πολύ δουλειά λοιπόν. Μόνο έτσι θα σωθούμε…
mignatiou.com
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια