Ο πρώην υπουργός της Ν.Δ. Γιώργος Βουλγαράκης βρέθηκε εκτός πολιτικής όταν προέκυψε το περίφημο ζήτημα με τις συμβολαιογραφικές αμοιβές της συζύγου του: νόμιμο ήταν, ηθικό όμως; Αυτό ρωτούσαμε όλοι εκείνη την εποχή.
Ο Καραμανλής κράτησε τον υπουργό του δύο μήνες στην κυβέρνηση, γιατί ήταν πιο σημαντικό από την τρέχουσα σκανδαλολογία του 2008 να ολοκληρωθεί το εγχείρημα της ιδιωτικοποίησης του λιμένος Πειραιώς και μετά δέχτηκε την παραίτησή του. Απεδείχθη ότι είχε δίκιο.
Ο Βουλγαράκης έφερε σε πέρας την αποστολή και σήμερα, επτά χρόνια μετά, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές το όπλο της Cosco. H χώρα ωφελήθηκε γεωπολιτικά, αλλά ο ίδιος κάηκε πολιτικά. Συμβαίνει όμως ταυτόχρονα και κάτι άλλο: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ταλαιπωρείται από τις πρώτες υποθέσεις σκανδάλων η ομοιότητα των οποίων με τις παλαιότερες είναι εντυπωσιακή. Το ερώτημα του νόμιμου και του ηθικού κυνηγά αυτές τις ημέρες τον αναπληρωτή υπουργό Γιώργο Κατρούγκαλο, και μάλιστα όχι με αφορμή κάποια πράξη της συζύγου του αλλά με αιτία τα συμφωνητικά που υπέγραψε η δικηγορική εταιρία του ιδίου με απολυμένους δημοσίους υπαλλήλους. Υπάρχει όμως και μία διαφορά. Ο φανατισμός με τον οποίο στηρίζει τον συριζαίο το κόμμα του. Εντυπωσιάζει σε σύγκριση με το άδειασμα που εισέπραξαν τα στελέχη της Κεντροδεξιάς από την παράταξή τους. Η γνώμη μου είναι ότι δεν θα έπρεπε.
Αλλο κόμμα η Ν.Δ., άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλος κόσμος η αυστηρή βάση της Ν.Δ. , άλλος ο εκλογικός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλος ο πυρήνας αξιών τού ενός χώρου, πάντοτε στηρίζει τη νομιμότητα, άλλος του άλλου, έχει παραδοσιακά μια χαλαρή σχέση με τη νομιμότητα. Αν και πιστεύω ότι ο αγώνας που δίνει ο κύριος Κατρούγκαλος είναι μάταιος και η στήριξη δεν τον ωφελεί, στο τέλος θα υποχρεωθεί σε παραίτηση, δεν πρέπει να γίνεται η παραμικρή σύγκριση μεταξύ των δύο χώρων. Ούτε να συγχέεται η συγκυρία.
Η Ν.Δ. του Καραμανλή δεν δίστασε να απομακρύνει -άδικα εν τέλει- υπουργό της επειδή έκανε μετεγγραφή στον υιό του από ένα πανεπιστήμιο σε άλλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα στηρίζει αυτήν τη στιγμή τον υπουργό του, επειδή η υπόθεση «κυβέρνηση της Αριστεράς» συσπειρώνει τους υποστηρικτές της περισσότερο από την αναγκαιότητα αποπομπής ενός υπουργού. Δεν είναι ίδια κι όμοια. Από τη μια έχεις μια παράταξη που θεωρεί συστατικό στοιχείο της ίδιας της ύπαρξής της να μην αιωρούνται σκιές για στελέχη της, από την άλλη ένα κόμμα που αξιολογεί την παρουσία του στην εξουσία διαφορετικά. Για πόσο δεν ξέρουμε, αλλά αυτήν τη στιγμή έτσι έχουν τα πράγματα.
Εφημερίδα Δημοκρατία
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια