 |
Γράφει ο Νίκος Μελέτης
|
«Ευρώ με τη ΝΔ ή δραχμή με τον ΣΥΡΙΖΑ», «Τσίπρας και Ευημερία ή Σαμαράς και Μνημόνιο» είναι τα συνθήματα που διαστρεβλώνουν τα πραγματικά διλήμματα, στην πιο κρίσιμη στιγμή, ακυρώνοντας κάθε δυνατότητα σοβαρού πολιτικού διαλόγου.
Ενός διαλόγου που έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη ο σαστισμένος και οργισμένος πολίτης. Για να αποφασίσει όχι με βάση τα πλαστικά διλήμματα, αλλά τις συγκεκριμένες προτάσεις για την επόμενη ημέρα.
Η ΝΔ και ο Αντ. Σαμαράς δεν κατορθώνουν πάντα να αποφύγουν την ταύτισή τους με το Μνημόνιο και το πιο σκληρό πρόγραμμα λιτότητας. Η αίσθηση ότι έγινε ένα έργο σημαντικό, με τη διάσωση της Ελλάδας από τη χρεοκοπία, την επίτευξη πλεονασμάτων και την προοπτική ρύθμισης υπό όρους του χρέους, εμφανίζει πολύ συχνά τη ΝΔ να υπερασπίζεται μια πολιτική που πλήγωσε και τον τελευταίο Ελληνα πολίτη.
Η αγωνία να πείσει την κοινή γνώμη για το «διακύβευμα», για την ανάγκη να μην πάνε χαμένες οι μέχρι τώρα θυσίες, δεν αφήνει να φτάσει καθαρά στους πολίτες το μήνυμα της αυτοκριτικής και της διαφορετικής προοπτικής, εάν υπάρχει.
Από την άλλη, η απουσία πραγματικού πολιτικού διαλόγου έδωσε την ευκαιρία στον Αλ. Τσίπρα να μην εκτεθεί. Να μη δώσει απαντήσεις όχι για το εάν θέλει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, αλλά για το τι είναι διατεθειμένος να κάνει για να την κρατήσει στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Να εξηγήσει όχι με συνθήματα, αλλά με χαρτί και μολύβι ότι η «Θεσσαλονίκη Ι» δεν είναι «Ζάππειο Ι, ΙΙ...». Και τι σημαίνει η «δέσμευση» ότι αν δεν επιτύχει η διαπραγμάτευση, απλώς θα εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ το πρόγραμμά του.
Από έναν διάλογο που δεν έγινε οι πολίτες φτάνουν στην κάλπη αγκαλιά με την άγνοιά τους, εγκλωβισμένοι σε συνθήματα, σύγχυση, φόβο και φανατισμό. Και σε διλήμματα από νάιλον.
Έθνος
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια