 |
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
|
Επειδή δεν κινδυνεύω να χαρακτηριστώ «μνημονιακός», διότι ΔΕΝ είμαι, μπορώ να καταγράψω τη θέση μου χωρίς φόβο και πάθος. Το ΔΝΤ παραβίασε αρκετές φορές το καταστατικό του για να καλύψει τις καθυστερήσεις των αρμοδίων, και το έπραξε από την πρώτη στιγμή. Θα έλεγα ότι το ελληνικό πρόγραμμα είναι μνημείο παρανομιών από την πλευρά του ΔΝΤ, καθώς, ό,τι και να έλεγαν τα μέλη της αποστολής (Τόμσεν και λοιποί), ο Ντομινίκ Στρος Καν -και για ένα διάστημα η Κριστίν Λαγκάρντ- έβρισκαν «πόρτες» και «παράθυρα» για να εξυπηρετήσουν τη χώρα μας.
Αυτό συνέβαινε επειδή οι ελληνικές αρχές δεν τηρούσαν τις υποσχέσεις τους και δεν υλοποιούσαν τίποτα, ούτε τις απλές πρόνοιες του ελληνικού προγράμματος. Είναι χαρακτηριστικό -και ας το διαψεύσει ο κ. Χαρδούβελης αν έχει αποδείξεις- ότι στα λεγόμενα «ανοικτά θέματα» περιλαμβάνονται και υποχρεώσεις του Μνημονίου από το 2010. Εάν συμβαίνει αυτό, τότε αυτή η χώρα δεν έχει σωτηρία.
Υπάρχει και ένα άλλο μείζον ζήτημα, που αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης της χώρας από τους δανειστές. Δεν πρέπει να έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι οι Ευρωπαίοι και το Ταμείο έχουν υπογράψει τα δάνεια με την Ελλάδα. Απέναντί τους βλέπουν τη χώρα, δεν θεωρούν ότι έχουν τον άλφα ή τον βήτα πολιτικό. Διότι η υπογραφή τότε της κυβέρνησης του κ. Παπανδρέου έδεσε την Ελλάδα. Οι δανειστές ζήτησαν και πήραν μέρος της κυριαρχίας της πατρίδας μας.
Τα ίδια και χειρότερα θα συμβούν όποιος και αν είναι ο πρωθυπουργός. Ούτε κινδυνολογώ ούτε παίζω παιγνίδια. Ανησυχώ πολύ, όμως, ότι η πλήρης ταπείνωση της χώρας και του λαού έρχεται, και δεν την αξίζουμε. Η έξοδος από το Μνημόνιο δεν θα γίνει με παλικαρισμούς ούτε με παραβίαση του καταστατικού, αλλά με συνεννόηση. Και είναι υποχρέωση του κ. Σαμαρά και του κ. Τσίπρα να τα «βρουν» αμέσως. Διότι θα το πράξουν υπό τον εκβιασμό των δανειστών. Το έργο το έχουμε ξαναδεί...
Έθνος
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια