Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
|
Αλλά για να επιτευχθεί η θετική αυτή εξέλιξη, υπάρχει δρόμος ακόμα -όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ-, ο οποίος, όμως, παρουσίασε μια διαφορετική εικόνα από αυτήν που είδαμε μετά τη συνάντηση του υπουργού Οικονομικών, Γκίκα Χαρδούβελη, με τη διευθύντρια του Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ. Ενώ οι διαρροές μετά τη συνάντηση ήταν ειρωνικές και περιείχαν το στοιχείο των «εντολών» απαγόρευσης εξόδου από το μνημόνιο, την Πέμπτη ο κ. Ράις άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να αλλάξουν όλα -εάν το ζητήσει βεβαίως η Αθήνα- και η Ευρώπη να αναλάβει το λεγόμενο «δίχτυ ασφαλείας» και το ΔΝΤ την τεχνική υποστήριξη.
Μερικά πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους και επίσης οι ασχολούμενοι με την οικονομία δεν πρέπει να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. Αυτό που ονομάζουμε μνημόνιο έχει «γεννήσει» πολλές υποχρεώσεις από τη στιγμή που το υπέγραψε η κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου. Και η πιο βασική, όσο και αν οι πολιτικοί το αρνούνται, είναι ότι οι δανειστές έχουν λόγο στα πάντα. Ακόμα και για το πολιτικό σκηνικό. Ας μην έχουμε αυταπάτες και είναι τυχερό το πολιτικό σύστημα από το γεγονός ότι οι δανειστές δεν χρησιμοποίησαν όλα τα «όπλα» τους.
Ας μιλήσουμε υποθετικά, αν και με τους δανειστές υποθέσεις δεν έγιναν. Εάν λ.χ. τον Μάρτιο ή νωρίτερα η χώρα οδηγηθεί σε εκλογές και εάν δεν βρεθεί τρόπος να απεμπλακεί από το μνημόνιο, οι δανειστές θα ζητήσουν σεβασμό των όρων από τα πολιτικά κόμματα και ιδιαίτερα από αυτά που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν ή να σχηματίσουν κυβέρνηση. Δεν θα υπάρξει εξαίρεση στον κανόνα? Και στην περίπτωση αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ και κάθε πολιτική δύναμη πρέπει να προετοιμαστούν για να αντιμετωπίσουν τις σκληρές και τις χωρίς την παραμικρή ευαισθησία αποφάσεις?
Έθνος
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια