Καλημέρα Ισραήλ, καληνύχτα κόσμε...
Το Ισραήλ δεν εκτελεί γενοκτονία εναντίον των Παλαιστινίων τον φετινό Ιούλιο του 2014 στην Γάζα... για πρώτη φορά! Η γενοκτονία των Αράβων και των Παλαιστινίων ή αλλιώς η εθνοκάθαρση του ζωτικού χώρου του νεοσύστατου κράτους του Ισραήλ ξεκίνησε πριν ακόμα την ίδρυσή του το 1948. Το 1947 ο Γιόζεφ Βάϊτζ διευθυντής του εθνικού εβραϊκού ταμείου έδωσε την εξής διαταγή:
Να διώξουμε όσους το δυνατόν περισσότερους Άραβες από τις περιοχές μας…Έστειλα την λίστα των αραβικών χωριών που πιστεύω πως πρέπει να καθαριστούν ώστε να ομογενοποιηθούν οι εβραϊκές ζώνες.
Η Εβραία Γκόλντα Μέϊρ δήλωσε το 1969 πως δεν υπάρχει παλαιστινιακός λαός…Δεν είναι σαν να ερχόμαστε για να τους διώξουμε και να τους πάρουμε την χώρα τους. Δεν υπάρχουν.
Ο Εβραίος καθηγητής Σαχάκ το 1975 έγραψε πως για να πείσουμε ότι πριν το Ισραήλ η Παλαιστίνη ήταν μία έρημος, εκατοντάδες χωριά ισοπεδώθηκαν με μπουλντόζες, με τα σπίτια τους τις περιφράξεις τους τα νεκροταφεία και τους τάφους τους.
Ο ιστορικός Μπένι Μόρις καθόρισε πως 418 από τα 475 παλαιστινιακά χωριά εξαφανίστηκαν από τον χάρτη. Σχετικά με τον αριθμό των Παλαιστινίων που απελάθηκαν οι ίδιοι οι Εβραίοι μιλούσαν για 460.000 στα τέλη του 1948. Τα Ηνωμένα Έθνη μιλούσαν για διπλάσιους δηλαδή 900.000.
Έκτοτε οι "προληπτικοί πόλεμοι" του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων και γειτόνων του Αράβων δίνουν και παίρνουν:
Το 1956 επιτέθηκαν οι Ισραηλινοί στο Σουέζ με την σύμπραξη των ΑγγλοΓάλλων.
Το 1967 κήρυξαν οι Ισραηλινοί τον πόλεμο των Έξι Ημερών έναντι της Αιγύπτου της Ιορδανίας και της Συρίας. Σχετικά με την εισβολή στην μεθόριο με την Συρία, ο εβραίος στρατηγός Μοσέ Νταγιάν έγραψε λίγα χρόνια αργότερα παραπάνω από το 80% των ενόπλων επεισοδίων στην μεθόριο Ισραήλ – Συρίας ξεκίνησαν με αυτόν τον τρόπο: Στέλναμε ένα τρακτέρ να οργώσει ένα έδαφος άνευ ενδιαφέροντος σε αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη και ξέραμε ότι οι Σύριοι στρατιώτες θα το πυροβολούσαν. Αν δεν το έκαναν αυτό, διατάζαμε το τρακτέρ να προχωρήσει περισσότερο μέχρι να εκνευρισθούν και να ανοίξουν πυρ. Τότε χρησιμοποιούσαμε τα κανόνια και μετά την αεροπορία.
Το 1967 το Ισραήλ πριν κηρυχτεί πόλεμος με την Αίγυπτο, εξαπέλυσε αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον των σταθμευμένων αεροπορικών δυνάμεων της Αιγύπτου φοβούμενο, όπως υποστήριξε, άμεση εισβολή από τους Αιγύπτιους (ένα δεύτερο Περλ Χάρμπορ δηλαδή)!
Το 1973 έγινε ο πόλεμος Γιομ Κιπούρ εναντίον της Αιγύπτου και της Συρίας, έναν μήνα πριν πέσει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος στην Ελλάδα, επειδή αρνήθηκε την στρατιωτική βοήθεια που του ζητήθηκε από τους Αμερικανοσιωνιστές. Ήταν η μόνη φορά που το Ισραήλ δεν προέβη σε προληπτική επίθεση, ούτε και μπόρεσε να προβλέψει ακριβώς τον αιφνιδιασμό των Αράβων, αν και τον περίμενε. Το αποτέλεσμα του πολέμου αυτού ήταν το Ισραήλ να εδραιωθεί στα υψίπεδα Γκολάν μέσα στο Συριακό έδαφος και η Αίγυπτος να αναγνωρίσει το κράτος Ισραήλ.
H γενοκτονία του άμαχου πληθυσμού επαναλαμβάνεται στην Παλαιστίνη, ιδιαίτερα από την αρχή της εξέγερσης (Ιντιφάντα – Επανάστασης των Λίθων) από το 1987 έως το 1993. Απολογισμός 2.232 Παλαιστίνιοι νεκροί. Από αυτούς 233 ήταν παιδιά ηλικίας κάτω των 17 ετών. Οι τραυματίες από σφαίρες φθάνουν τους 90.000. Οι φυλακισμένοι Παλαιστίνιοι στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης το 1993 έφθαναν τους 15.000, εκ των οποίων 12 πέθαναν κατά την διάρκεια των βασανιστηρίων των ανακρίσεων. Στον αντίποδα 33 Ισραηλινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν την ίδια χρονική περίοδο και 40 πολίτες, οι περισσότεροι άποικοι.
Το 1982 έγινε η εισβολή στο Λίβανο. Τότε για 18 νεκρούς Εβραίους το Ισραήλ σκότωσε 1.000 Παλαιστινίους και ακόμη περισσότερους Λιβανέζους.
Το 2006 η οργάνωση Χεζμπολάχ από το Λίβανο επετέθη στο Ισραήλ στην μεθόριο και ξεκίνησε πόλεμος 34 ημερών. Οι Ισραηλινοί σκότωσαν 300 Λιβανέζους εκ των οποίων 100 παιδιά.
Οι απώλειες των Ισραηλινών ήταν 29 νεκροί εκ των οποίων οι 15 ήταν πολίτες.
Το 2008 – 2009 έγινε επιδρομή του Ισραήλ εναντίον της παλαιστινιακής οργάνωσης Χαμάς στην Γάζα, που κράτησε 22 μέρες. Οι Ισραηλινοί σκότωσαν 1147 Παλαιστινίους εκ των οποίων οι 926 ήταν άμαχοι, οι 255 αστυνομικοί και οι 236 μαχητές της Χαμάς.
Όπως βλέπουμε η ένταση της γενοκτονίας του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων αυξάνεται. Εν όψει της διεθνούς αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους στην Γάζα, τα τελευταία χρόνια το Ισραήλ έχει εκπονήσει σχέδιο εξόντωσης ή εξαναγκασμού σε φυγή, των στριμωγμένων Παλαιστινίων.
Η γραμμή ανακωχής του παλαιστινιακού κράτους της Γάζας που από το 1950 ισχύει, δεν έχει πλέον ιδιαίτερη σημασία, αφού το Ισραήλ δεν επιδιώκει την εδαφική προσάρτηση της εναπομείνουσας Παλαιστίνης όπως έκανε από το 1947 έως το 1950.
Το υπέρτατο τρομο-κράτος των σιωνιστών συνεχίζει μεθοδικά την εθνοκάθαρση με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της "τρομοκρατίας" των αμυνόμενων Παλαιστινίων που αρνούνται να πεθάνουν έως ενός και αντιστέκονται υπέρ "βωμών και εστιών".
Η στοχοποίηση των αμάχων και ιδιαίτερα των παιδιών από την πολεμική μηχανή του Ισραήλ, μόνο τυχαία δεν είναι και δεν πρέπει να παραπλανάται κανείς πολιτισμένος άνθρωπος από την παγκόσμια προπαγάνδα των μεγάλων ΜΜΕ που είναι υποταγμένα στην τοκογλυφία και την δύναμη του χρυσού.
Θα αναρωτιέστε και εσείς πού είναι οι ατρόμητοι και αποφασισμένοι ισλαμιστές τζιχαντιστές να πολεμήσουν το σιωνιστικό Ισραήλ, τώρα που ακόμη μια φορά εξολοθρεύονται οι ομόδοξοί τους Παλαιστίνιοι;
Με την απορία θα μείνουμε, άλλωστε χέρι που σε ταΐζει δεν το δαγκώνεις...
Πηγή
Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Το Ισραήλ δεν εκτελεί γενοκτονία εναντίον των Παλαιστινίων τον φετινό Ιούλιο του 2014 στην Γάζα... για πρώτη φορά! Η γενοκτονία των Αράβων και των Παλαιστινίων ή αλλιώς η εθνοκάθαρση του ζωτικού χώρου του νεοσύστατου κράτους του Ισραήλ ξεκίνησε πριν ακόμα την ίδρυσή του το 1948. Το 1947 ο Γιόζεφ Βάϊτζ διευθυντής του εθνικού εβραϊκού ταμείου έδωσε την εξής διαταγή:
Να διώξουμε όσους το δυνατόν περισσότερους Άραβες από τις περιοχές μας…Έστειλα την λίστα των αραβικών χωριών που πιστεύω πως πρέπει να καθαριστούν ώστε να ομογενοποιηθούν οι εβραϊκές ζώνες.
Η Εβραία Γκόλντα Μέϊρ δήλωσε το 1969 πως δεν υπάρχει παλαιστινιακός λαός…Δεν είναι σαν να ερχόμαστε για να τους διώξουμε και να τους πάρουμε την χώρα τους. Δεν υπάρχουν.
Ο Εβραίος καθηγητής Σαχάκ το 1975 έγραψε πως για να πείσουμε ότι πριν το Ισραήλ η Παλαιστίνη ήταν μία έρημος, εκατοντάδες χωριά ισοπεδώθηκαν με μπουλντόζες, με τα σπίτια τους τις περιφράξεις τους τα νεκροταφεία και τους τάφους τους.
Ο ιστορικός Μπένι Μόρις καθόρισε πως 418 από τα 475 παλαιστινιακά χωριά εξαφανίστηκαν από τον χάρτη. Σχετικά με τον αριθμό των Παλαιστινίων που απελάθηκαν οι ίδιοι οι Εβραίοι μιλούσαν για 460.000 στα τέλη του 1948. Τα Ηνωμένα Έθνη μιλούσαν για διπλάσιους δηλαδή 900.000.
Έκτοτε οι "προληπτικοί πόλεμοι" του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων και γειτόνων του Αράβων δίνουν και παίρνουν:
Το 1956 επιτέθηκαν οι Ισραηλινοί στο Σουέζ με την σύμπραξη των ΑγγλοΓάλλων.
Το 1967 κήρυξαν οι Ισραηλινοί τον πόλεμο των Έξι Ημερών έναντι της Αιγύπτου της Ιορδανίας και της Συρίας. Σχετικά με την εισβολή στην μεθόριο με την Συρία, ο εβραίος στρατηγός Μοσέ Νταγιάν έγραψε λίγα χρόνια αργότερα παραπάνω από το 80% των ενόπλων επεισοδίων στην μεθόριο Ισραήλ – Συρίας ξεκίνησαν με αυτόν τον τρόπο: Στέλναμε ένα τρακτέρ να οργώσει ένα έδαφος άνευ ενδιαφέροντος σε αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη και ξέραμε ότι οι Σύριοι στρατιώτες θα το πυροβολούσαν. Αν δεν το έκαναν αυτό, διατάζαμε το τρακτέρ να προχωρήσει περισσότερο μέχρι να εκνευρισθούν και να ανοίξουν πυρ. Τότε χρησιμοποιούσαμε τα κανόνια και μετά την αεροπορία.
Το 1967 το Ισραήλ πριν κηρυχτεί πόλεμος με την Αίγυπτο, εξαπέλυσε αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον των σταθμευμένων αεροπορικών δυνάμεων της Αιγύπτου φοβούμενο, όπως υποστήριξε, άμεση εισβολή από τους Αιγύπτιους (ένα δεύτερο Περλ Χάρμπορ δηλαδή)!
Το 1973 έγινε ο πόλεμος Γιομ Κιπούρ εναντίον της Αιγύπτου και της Συρίας, έναν μήνα πριν πέσει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος στην Ελλάδα, επειδή αρνήθηκε την στρατιωτική βοήθεια που του ζητήθηκε από τους Αμερικανοσιωνιστές. Ήταν η μόνη φορά που το Ισραήλ δεν προέβη σε προληπτική επίθεση, ούτε και μπόρεσε να προβλέψει ακριβώς τον αιφνιδιασμό των Αράβων, αν και τον περίμενε. Το αποτέλεσμα του πολέμου αυτού ήταν το Ισραήλ να εδραιωθεί στα υψίπεδα Γκολάν μέσα στο Συριακό έδαφος και η Αίγυπτος να αναγνωρίσει το κράτος Ισραήλ.
H γενοκτονία του άμαχου πληθυσμού επαναλαμβάνεται στην Παλαιστίνη, ιδιαίτερα από την αρχή της εξέγερσης (Ιντιφάντα – Επανάστασης των Λίθων) από το 1987 έως το 1993. Απολογισμός 2.232 Παλαιστίνιοι νεκροί. Από αυτούς 233 ήταν παιδιά ηλικίας κάτω των 17 ετών. Οι τραυματίες από σφαίρες φθάνουν τους 90.000. Οι φυλακισμένοι Παλαιστίνιοι στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης το 1993 έφθαναν τους 15.000, εκ των οποίων 12 πέθαναν κατά την διάρκεια των βασανιστηρίων των ανακρίσεων. Στον αντίποδα 33 Ισραηλινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν την ίδια χρονική περίοδο και 40 πολίτες, οι περισσότεροι άποικοι.
Το 1982 έγινε η εισβολή στο Λίβανο. Τότε για 18 νεκρούς Εβραίους το Ισραήλ σκότωσε 1.000 Παλαιστινίους και ακόμη περισσότερους Λιβανέζους.
Το 2006 η οργάνωση Χεζμπολάχ από το Λίβανο επετέθη στο Ισραήλ στην μεθόριο και ξεκίνησε πόλεμος 34 ημερών. Οι Ισραηλινοί σκότωσαν 300 Λιβανέζους εκ των οποίων 100 παιδιά.
Οι απώλειες των Ισραηλινών ήταν 29 νεκροί εκ των οποίων οι 15 ήταν πολίτες.
Το 2008 – 2009 έγινε επιδρομή του Ισραήλ εναντίον της παλαιστινιακής οργάνωσης Χαμάς στην Γάζα, που κράτησε 22 μέρες. Οι Ισραηλινοί σκότωσαν 1147 Παλαιστινίους εκ των οποίων οι 926 ήταν άμαχοι, οι 255 αστυνομικοί και οι 236 μαχητές της Χαμάς.
Όπως βλέπουμε η ένταση της γενοκτονίας του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων αυξάνεται. Εν όψει της διεθνούς αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους στην Γάζα, τα τελευταία χρόνια το Ισραήλ έχει εκπονήσει σχέδιο εξόντωσης ή εξαναγκασμού σε φυγή, των στριμωγμένων Παλαιστινίων.
Η γραμμή ανακωχής του παλαιστινιακού κράτους της Γάζας που από το 1950 ισχύει, δεν έχει πλέον ιδιαίτερη σημασία, αφού το Ισραήλ δεν επιδιώκει την εδαφική προσάρτηση της εναπομείνουσας Παλαιστίνης όπως έκανε από το 1947 έως το 1950.
Το υπέρτατο τρομο-κράτος των σιωνιστών συνεχίζει μεθοδικά την εθνοκάθαρση με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της "τρομοκρατίας" των αμυνόμενων Παλαιστινίων που αρνούνται να πεθάνουν έως ενός και αντιστέκονται υπέρ "βωμών και εστιών".
Η στοχοποίηση των αμάχων και ιδιαίτερα των παιδιών από την πολεμική μηχανή του Ισραήλ, μόνο τυχαία δεν είναι και δεν πρέπει να παραπλανάται κανείς πολιτισμένος άνθρωπος από την παγκόσμια προπαγάνδα των μεγάλων ΜΜΕ που είναι υποταγμένα στην τοκογλυφία και την δύναμη του χρυσού.
Τζιχάντ ... my ass
Θα αναρωτιέστε και εσείς πού είναι οι ατρόμητοι και αποφασισμένοι ισλαμιστές τζιχαντιστές να πολεμήσουν το σιωνιστικό Ισραήλ, τώρα που ακόμη μια φορά εξολοθρεύονται οι ομόδοξοί τους Παλαιστίνιοι;
Με την απορία θα μείνουμε, άλλωστε χέρι που σε ταΐζει δεν το δαγκώνεις...
Πηγή
Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
0 Σχόλια