Γράφει ο Γιώργος Χουδαλάκης
Μέρα που ανθίζει η φύση και η επαναστατικότητα μας...
Δεν είναι αργία είναι απεργία αλλά για πολλούς είναι μια ακόμα ημέρα στην ανεργία...
Κοιτάζεις πίσω και βλέπεις ότι διανύσαμε μεγάλο δρόμο από την δουλεία στην εργασία και η διαδρομή μόνο εύκολη δεν ήταν...
Τίποτα δεν χαρίστηκε.
Για κάθε λεπτό ελεύθερου χρόνου δίνονταν μάχες που κράτησαν χρόνια...
Κάποτε ο Μίκης ρωτήθηκε τι είναι πολιτισμός;
Απάντησε πως είναι ο ελεύθερος χρόνος...
Όσοι πήγαν κόντρα στο ρεύμα, έδωσαν μάχες που κερδήθηκαν με ταλαιπωρία και αίμα και αυτοί είναι που συμβάλλανε στο να έχουμε σήμερα πολιτισμό...
Κάθε βήμα πίσω είναι ένα βήμα προς την βαρβαρότητα..
Σήμερα το ζητούμενο είναι δουλειές αλλά την δουλειά και την δουλεία τις χωρίζει ένας τόνος..
Η αγωνία για δουλειά είναι τόσο μεγάλη που εύκολα ανεβαίνει ο τόνος στην παραλήγουσα.
Αν η εργασία είναι μια δημιουργική διέξοδος όπως έλεγε ο Νίτσε, είναι εύκολο να μετατραπεί στο
"η εργασία απελευθερώνει τον άνθρωπο" που έγραψαν στην ταμπέλα του Άουσβιτς οι Ναζί.
Όσοι πάλεψαν για το οκτάωρο είχαν δουλειά και θέλανε να σπάσουν τα δουλικά δεσμά τους.
Είχαν δουλειά έψαχναν για ζωή.
Σήμερα χιλιάδες δεν έχουν ζωή ψάχνοντας εναγωνίως μια δουλειά.
Η διαδρομή έχει αρχίζει να θυμίζει το από που ξεκινήσαμε θυμίζοντας όλο και λιγότερο που φθάσαμε.
Μέρα που ανθίζει η φύση και η επαναστατικότητα μας...
Δεν είναι αργία είναι απεργία αλλά για πολλούς είναι μια ακόμα ημέρα στην ανεργία...
Κοιτάζεις πίσω και βλέπεις ότι διανύσαμε μεγάλο δρόμο από την δουλεία στην εργασία και η διαδρομή μόνο εύκολη δεν ήταν...
Τίποτα δεν χαρίστηκε.
Για κάθε λεπτό ελεύθερου χρόνου δίνονταν μάχες που κράτησαν χρόνια...
Κάποτε ο Μίκης ρωτήθηκε τι είναι πολιτισμός;
Απάντησε πως είναι ο ελεύθερος χρόνος...
Όσοι πήγαν κόντρα στο ρεύμα, έδωσαν μάχες που κερδήθηκαν με ταλαιπωρία και αίμα και αυτοί είναι που συμβάλλανε στο να έχουμε σήμερα πολιτισμό...
Κάθε βήμα πίσω είναι ένα βήμα προς την βαρβαρότητα..
Σήμερα το ζητούμενο είναι δουλειές αλλά την δουλειά και την δουλεία τις χωρίζει ένας τόνος..
Η αγωνία για δουλειά είναι τόσο μεγάλη που εύκολα ανεβαίνει ο τόνος στην παραλήγουσα.
Αν η εργασία είναι μια δημιουργική διέξοδος όπως έλεγε ο Νίτσε, είναι εύκολο να μετατραπεί στο
"η εργασία απελευθερώνει τον άνθρωπο" που έγραψαν στην ταμπέλα του Άουσβιτς οι Ναζί.
Όσοι πάλεψαν για το οκτάωρο είχαν δουλειά και θέλανε να σπάσουν τα δουλικά δεσμά τους.
Είχαν δουλειά έψαχναν για ζωή.
Σήμερα χιλιάδες δεν έχουν ζωή ψάχνοντας εναγωνίως μια δουλειά.
Η διαδρομή έχει αρχίζει να θυμίζει το από που ξεκινήσαμε θυμίζοντας όλο και λιγότερο που φθάσαμε.
0 Σχόλια