Πολλά τα κρίσιμα ερωτήματα, των οποίων την απάντηση θα 'χουμε το βράδυ της Κυριακής. Πρώτα για το πού πηγαίνει συνολικά η Ευρώπη. Στην προεκλογική περίοδο, στην Ελλάδα, το θέμα αυτό το 'χουμε υποτιμήσει, καθώς έχουμε εγκλωβιστεί στην εσωτερική πολιτική σύγκρουση. Κι όμως, από τους συνολικούς ευρωπαϊκούς συσχετισμούς και τις ευρωπαϊκές τάσεις που θα προκύψουν από τις ευρωεκλογές, θα κριθούν πολλά και για την Ελλάδα.
Ιδίως από τις εξελίξεις στις χώρες του Νότου, στη Γαλλία, στην Αγγλία και αλλού. Η έκταση του ευρωσκεπτικισμού, αλλά και οι γενικότερες τάσεις του ευρωπαϊκού εκλογικού σώματος, η σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου και της Κομισιόν, το ποιος θα είναι πρόεδρος και μια σειρά άλλα θέματα θα παίξουν όλα τον ρόλο τους. Αρα δεν πρέπει να παραλείψουμε το βράδυ των εκλογών μια ευρύτερη «ευρωπαϊκή ματιά», προφανώς σε συνδυασμό με το ελληνικό αποτέλεσμα.
Εμείς δυστυχώς τις ευρωεκλογές τις έχουμε «αφυδατώσει» σε μια «δημοψηφισματική λογική», με χαρακτηριστικά εθνικών εκλογών, στην οποία τελικά «σύρθηκαν» από τον ΣΥΡΙΖΑ και τα κυβερνητικά κόμματα (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ). Μια λανθασμένη επιλογή, που ενδεχομένως θα δημιουργήσει πρόωρα προβλήματα, πρωτίστως για τη χώρα και δευτερευόντως για τους «κεντρικούς παίκτες» των εκλογών, ανάλογα με τις νέες πολιτικές ισορροπίες που θα δημιουργηθούν. Σε κάθε περίπτωση, θα 'χουμε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, που θα αφορούν και την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και το εσωτερικό των κομμάτων. Το πρώτο ερώτημα των ευρωεκλογών είναι ποιο κόμμα θα αναδειχθεί πρώτο (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ) και με ποια διαφορά στην περίπτωση που πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές αναδειχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μια λ.χ. μικρή διαφορά θα δημιουργήσει μια δύσκολη κατάσταση (καταστροφική ισοπαλία;) και για τα δύο κόμματα, σε συνδυασμό βέβαια και με τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Στις άλλες εκδοχές, λ.χ. νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με μεγάλη διαφορά, δύσκολα «κρατιέται» η κυβέρνηση, ή σε περίπτωση νίκης της ΝΔ, η κρίση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αναπόφευκτη.
Ενα δεύτερο ερώτημα είναι τι αποτέλεσμα θα φέρει η «Ελιά - ΠΑΣΟΚ» και ως κυβερνητικός εταίρος και αυτοτελώς ως πολιτικός φορέας και πολιτικό εγχείρημα. Σε συνάρτηση με το δεύτερο ερώτημα είναι η αντοχή που θα επιδείξει η αντιπολιτευόμενη Κεντροαριστερά που εκπροσωπεί η ΔΗΜΑΡ και η εκλογική απόδοση που θα έχει το πρωτοεμφανιζόμενο Ποτάμι.
Και το τρίτο ερώτημα είναι η ΧΑ, που οι εκλογικές επιδόσεις της μετά την αποκάλυψη του εγκληματικού ναζιστικού χαρακτήρα της, εάν είναι υψηλές, θα συνιστούν αυτοτελώς ένα σημαντικό πρόβλημα. Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι την Κυριακή το βράδυ είναι πολύ πιθανό να 'χουμε έναν «νέο πολιτικό χάρτη» της χώρας. Οι πολιτικές ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό, που άρχισαν τον Μάιο - Ιούνιο του 2012, είναι σε εξέλιξη.
Δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα. Ολα δείχνουν ότι θα εισέλθουμε σε φάση ανασύνθεσης και ανασυγκρότησης όλων των χώρων. Της Δεξιάς, της Κεντροδεξιάς, της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς. Κανένας χώρος δεν θα μείνει «αλώβητος» από αναδιαμορφωτικές διαδικασίες του πολιτικού σκηνικού. Αλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο... Εάν δεν υπάρξουν συνθήκες -εκ του αποτελέσματος των ευρωεκλογών- για άμεση προσφυγή στις κάλπες, τότε ένας ευρύτερης σύνθεσης κυβερνητικός ανασχηματισμός είναι αναπόφευκτος.
Ο κίνδυνος ενός πολιτικού ή οικονομικού ρίσκου υπάρχει. Δεν έχει ακόμα αποκλειστεί. Η σταθερότητα βέβαια δεν εξαρτάται από διάφορα «ψευδεπώνυμα διλήμματα» προεκλογικού χαρακτήρα. Συνδέεται με τις αντοχές μιας δοκιμαζόμενης κοινωνίας, τη σοβαρότητα των πολιτικών δυνάμεων και τις αλλαγές στην οικονομική και κοινωνική πολιτική που χρειάζεται η χώρα.
ethnos.gr
0 Σχόλια