Έτσι, και στην μακρινή Ιαπωνία, στην οποία έζησαν και οι περίφημοι Αϊνώ, Έλληνες που κατοίκησαν στην περιοχή από τα πανάρχαια κιόλας χρόνια, έδρασε και μεγαλούργησε ο εθνικός ποιητής της Ιαπωνίας, Patricio Lafcadio Tessima Carlos Hearn) ή Κοϊζούμι Γιακούμο.
Αυτό όμως που δεν είναι γνωστό στους περισσότερους από εμάς είναι ότι ο εν λόγω συγγραφέας, δημοσιογράφος και καθηγητής είναι Έλληνας στην καταγωγή χάριν της μητέρας του, Ρόζας Κασιμάτη.
Γεννήθηκε το 1850 στην Λευκάδα και ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με την αρχαία Ελληνική γραμματεία σε ολόκληρη την ζωή του. Είχε δηλώσει, μάλιστα, πως μόλις ήρθε σε επαφή για πρώτη φορά με τα Ελληνικά έργα ένιωσε «μία προσωπική αναγέννηση»!
Σε ηλικία 20 ετών περίπου ταξίδεψε στην Αμερική, όπου ήρθε σε επαφή με τον εκδότη Χένρυ Γουώτκιν, ο οποίος στάθηκε και η αιτία να ασχοληθεί επιτυχώς με την δημοσιογραφία.
Ο Λευκάδιος, όμως, στην πορεία, δυσανασχέτησε με τα «ήθη» των Δυτικών και αποφάσισε να ταξιδέψει το 1889 μέχρι την μακρινή Ιαπωνία, όπου θέλησε να παρουσιάσει την εκεί ζωή, όπως ακριβώς είναι…
Έτσι, εγκαταστάθηκε στην βορειοδυτική Ιαπωνία και συνέχισε να ασχολείται ενεργά με την δημοσιογραφία, ως ανταποκριτής αυτήν την φορά, καθώς και με την συγγραφή κειμένων.
Το ταλέντο του γρήγορα έγινε γνωστό τόσο στην Ευρώπη όσο και σε ολόκληρη την Ασία. Πολλοί νέοι και φιλόδοξοι μελλοντικοί συγγραφείς, ποιητές και δημοσιογράφοι έσπευσαν σε αυτόν, ώστε να τους διδάξει την ξεχωριστή τέχνη του.
Μερικά από τα γνωστότερα έργα του είναι:
Glimpses of Unfamiliar Japan (Ματιές στην άγνωστη Ιαπωνία)
A Japanese Miscellany (Ιαπωνικάανάλεκτα)
Kokoro: Hints and Echoes of Japanese Inner Life (Κοκορό : Παρατηρήσειςκαιαντηχήσειςτηςενδότερηςιαπωνικήςζωής)
Japan and the Japanese (Η Ιαπωνία και οι Ιάπωνες)
In Ghostly Japan (Στην Ιαπωνία των φαντασμάτων)
Japan: An Attempt at Interpretation (Ιαπωνία : Μιαπροσπάθειαερμηνείας)
Εντός του κύκλου των ψυχών
Ιαπωνικοί Θρύλοι
Ηλέκτρα
Καϊνταν
Κείμενα από την Ιαπωνία
Όλεθρος και άλλα διηγήματα
Το αγόρι που ζωγράφιζε γάτες και άλλες ιστορίες
Shadowings
Youma
Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1904 πέθανε από ανακοπή καρδιάς και οι φοιτητές του έγραψαν στον τάφο του την ακόλουθη επιγραφή:
«Στον Λευκάδιο Χερν, του οποίου η γραφίδα υπήρξε πιο ισχυρή ακόμα και από τα όπλα του ενδόξου έθνους, το οποίο θεωρεί τιμή του το γεγονός ότι τον δέχθηκε στιςαγκάλες του ως πολίτη…»
Μετά τον θάνατο του τα έργα του μεταφράστηκαν σε πάρα πολλές γλώσσες και κάποια από αυτά δραματοποιήθηκαν σε θεατρικές παραστάσεις.
Στην Ιαπωνία και ειδικότερα στην πόλη Γιάιζου ιδρύθηκε προς τιμήν του Μουσείο, το οποίο φέρει μέχρι σήμερα το όνομά του.
Στα 100 χρόνια μετά τον θάνατό του, το ελληνικό κράτος, όπως ήταν φυσικό τον αγνόησε και τον παρέκαμψε σε αντίθεση με την Ιαπωνία, η οποία το 2004 τον τίμησε με 6 ιαπωνικά και διεθνή συμπόσια και συμπεριλαμβάνοντάς τον σε σειρά γραμματοσήμων που έφεραν τον τίτλο: «Εξέχοντες του Πολιτισμού»!
Ο Λευκάδιος Χερν δίδαξε τον σεβασμό στην παράδοση κάθε τόπου και την αδιάκοπη προσπάθεια διατήρησής της. Σε εκδήλωση στην Ιαπωνία προς τιμήν του, ερωτήθηκαν κάποιοι εκ των ομιλητών, σχετικά με τον λόγο που είναι τόσο αγαπητός μέχρι σήμερα…
Η απάντηση ήταν ότι αφενός ήταν ο μόνος που ασχολήθηκε με την παράδοση της Ιαπωνίας τον 19ο αιώνα και αφετέρου πως ήταν αυτός που την έκανε γνωστή σε ολόκληρη την Δύση.
Βλέπουμε, επομένως, πως οι Έλληνες ταξιδευτές, διαθέτοντας πάντα αυτήν την ιδιαίτερη αγάπη για έρευνα και αναζήτηση αλλά και τον αναμφισβήτητο σεβασμό απέναντι στον εκάστοτε λαό που επισκέπτονταν, σημάδευαν ανεξίτηλα την ιστορία κάθε τόπου!
0 Σχόλια