Ζουμπουλάκης Γιάννης
«Στιγμές στη ζωή ενός ήρωα» («Epizoda u zivotu beraca zeljeza», Βοσνία- Ερζεγοβίνη / Γαλλία / Σλοβενία / Ιταλία, 2013) του Ντάνις Τάνοβιτς με τους Ναζίφ Μούτζιτς και Σενάντα Αλιμάνοβιτς
Θα πρέπει να έχεις ξεπεράσει κάθε όριο αντοχής ώστε να φτάσεις στο σημείο να πεις «στ' ορκίζομαι, στον πόλεμο ήταν καλύτερα». Και πράγματι, ο Ναζίφ (Ναζίφ Μούτζιτς), κεντρικός ήρωας της βραβευμένης αυτής ταινίας του γιουγκοσλάβου σκηνοθέτη Ντάνις Τάνοβιτς, βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού.
Απόμαχος του εμφυλίου πολέμου στη Γιουγκοσλαβία (χωρίς καμία σύνταξη από τον πόλεμο) βλέπει τη λατρεμένη, υπέρβαρη γυναίκα του (Σενάντα Αλιμάνοβιτς)
να υποφέρει και τον εαυτό του ανίκανο να τη βοηθήσει. Η γυναίκα έχει
κάνει αποβολή αλλά εφόσον δεν είναι ασφαλισμένη, αν δεν πληρώσει δεν
μπορεί να μείνει στο νοσοκομείο για την επέμβαση. Δεν μπορεί καν να
αγοράσει τα φάρμακα που χρειάζονται. Και πού να βρεθούν τόσα λεφτά από
έναν «συλλέκτη» παλιοσίδερων, όποτε και αν έχει δουλειά;
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο απελπισίας ο Τάνοβιτς έκτισε μια βαθιά
ανθρώπινη αλλά και βαθιά πολιτική ταινία στην οποία κάθε άλλο παρά
κραυγαλέα συναισθηματικές (και σε καμία περίπτωση λαϊκίστικες) σκηνές
θέτουν το πρόβλημα στο τραπέζι μιλώντας για μια κοινωνία σε βαθιά κρίση.
Δεν χρειάζονται καν πολλά λόγια, και όντως οι διάλογοι του «Στιγμές στη
ζωή ενός ήρωα» είναι ελάχιστοι.
Παρά τη μαυρίλα της όμως η ταινία βρίσκει την απαραίτητη (και
ανακουφιστική) σπίθα φωτός μέσα από την αλληλεγγύη. Μόνον οι άνθρωποι
μεταξύ τους μπορούν να βρουν τη λύση, λέει το φιλμ, το οποιο εκτός των
άλλων εντυπωσιάζει για τις ερμηνείες των ερασιτεχνών ηθοποιών του.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες Αθήνας: ΙΝΤΕΑΛ - ΑΒΑΝΑ
--------------------------------------------
«The Amazing Spider-Man 2» (ΗΠΑ, 2014) του Μαρκ Γουέμπ, με τους Αντριου Γκάρφιλντ, Τζέιμι Φοξ, Εμα Στόουν.
Παρά το τραγικό φινάλε του, ασυνήθιστο για ταινία αυτού του είδους,
ο τρισδιάστατος καινούργιος «Spider-Man» είναι κατ' αρχάς κατώτερος από
τον αμέσως προηγούμενο, παραγωγής 2012, και πάλι με τον Αντριου
Γκάρφιλντ στον ρόλο του τίτλου. Ο ατελείωτος σιδηρόδρομος από σκηνές
καταστροφής που έχουμε χιλιοματαδεί σε ανάλογες ταινίες ξεφεύγει από τα
όρια της σύμβασης που απαιτεί το είδος και συχνά αγγίζει εκείνα της
απελπισίας προσβάλλοντας τη νοημοσύνη εκείνων τουλάχιστον των θεατών που
δεν κόβουν τις φλέβες τους για τον ήρωα της Marvel Comics.
Η Νέα Υόρκη καταστρέφεται τρεις-τέσσερις φορές στην ταινία και
φυσικά ο Αραχνάνθρωπος πάντα δίνει τη λύση σαν από μηχανής θεός. Θα τον
δούμε σε τρεις τουλάχιστον σκηνές να σταματά κάποιο όχημα ένα
δευτερόλεπτο προτού πέσει πάνω σε άνθρωπο. Ενας από τους βασικούς
εχθρούς του Spider-Man αυτή τη φορά είναι ο Μαξ (Τζέιμι Φοξ), που από
nerd ηλεκτρολόγος μετατρέπεται σε ηλεκτροτέρας εκατομμυρίων βολτ και ανά
πάσα στιγμή απειλεί να κάψει τη Νέα Υόρκη. Οσο οι καταστροφές
αυξάνονται τόσο η αφέλεια απογειώνεται, ενώ το πιο ανιαρό κομμάτι της
ταινίας είναι το φλερτ του Spider-Man, καθώς τα χαλάει και τα φτιάχνει
με την κοπέλα του τουλάχιστον τρεις φορές. Η ταινία σού δίνει την
εντύπωση ότι παίρνει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της, με αποτέλεσμα να
χάνει την ανάλαφρη χάρη του κόμικ, μια παγίδα στην οποία δεν είχαν πέσει
οι ταινίες της προηγούμενης τριλογίας «Spider-Man» που σκηνοθετήθηκε
από τον Σαμ Ράιμι.
Βαθμολογία: 1
Αίθουσες:
ΑΘΗΝΑ: ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ - ODEON STARCITY - STER ESCAPE
ILION - ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE - ΑΕΛΛΩ - ΑΘΗΝΑΙΟΝ - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ -
ΑΙΓΛΗ - ΒΑΡΚΙΖΑ - ΝΑΝΑ - ΣΙΝΕΑΚ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ - ΟΣΚΑΡ - ΣΙΝΕ ΑΝΟΙΞΙΣ
- ΣΠΟΡΤΙΓΚ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ -ΦΟΙΒΟΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΒΑΚΟΥΡΑ - VILLAGE ΛΙΜΑΝΙ - VILLAGE COSMOS - STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ
--------------------------------------------
«Κάτω από το δέρμα» («Under the skin», Αγγλία, 2013) του Τζόναθαν Γκλέιζερ με τη Σκάρλετ Τζοχάνσον.
Στο ακριβώς απέναντι άκρο του «Spider-Man», η Σκάρλετ Τζοχάνσον,
μια μεγάλη αμερικανίδα σταρ, στρέφεται στην αμιγώς ανεξάρτητη,
χειροποίητη ταινία και υποδύεται ένα εξωγήινο πλάσμα με τη μορφή
ανθρώπου που έχει βρεθεί ξαφνικά στη Γη χωρίς κανένας να ξέρει τον λόγο.
Μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του ομότιτλου μυθιστορήματος φαντασίας του
Μάικλ Φέιμπερ, το «Κάτω από το δέρμα» δεν είναι μια ταινία που
εντάσσεται σε κάποιο είδος. Είναι περισσότερο μια εμπειρία των
αισθήσεων, στοιχείο που χαρακτηρίζει γενικότερα τη δουλειά του Γκλέιζερ
αν θυμηθεί κανείς και τη «Γέννηση» με τη Νικόλ Κίντμαν. Γυρίστηκε εξ
ολοκλήρου σε φυσικούς χώρους της Σκωτίας (προφανώς υπό εξαιρετικά
δύσκολες συνθήκες) και το σκληρό τοπίο ταιριάζει στην ατμόσφαιρά της.
Σίγουρα πάντως πρόκειται για τον πιο παράξενο και ασυνήθιστο ρόλο της
φιλμογραφίας της Τζοχάνσον, η οποία σε αρκετές σκηνές εμφανίζεται γυμνή
και φοράει μια εντελώς αταίριαστη μελαχρινή περούκα, θυμίζοντας αμυδρά
μούμια. Θεματικά μιλώντας η ίδια η ταινία μού έφερε ανεπαίσθητα στη
μνήμη τον «Ανθρωπο που έπεσε στη Γη» του Νίκολας Ρεγκ με τον Ντέιβιντ Μπάουι,
αν και στην περίπτωση του «Κάτω από το δέρμα» το σενάριο προφανώς
βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα. Περισσότερο μια πειραματική κινηματογραφική
άσκηση στην ταυτότητα και στο «είναι» παρά ένα προϊόν ψυχαγωγίας,
παρακολουθείται με περιέργεια και με έναν περίεργο τρόπο σε στοιχειώνει.
Βαθμολογία: 2
Αίθουσες
ΑΘΗΝΑ: ΑΕΛΛΩ - VILLAGE MALL - VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ - ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ
- ΕΜΠΑΣΣΥ - ΚΗΦΙΣΙΑ - ΝΑΝΑ - ΝΙΡΒΑΝΑ - ODEON ΚΟSΜΟPΟLΙS ΜΑΡΟΥΣΙ - ΟDEON
STARCITY - STER ΙΛΙΟΝ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ - VILLAGE KOSMOS - VILLAGE ΛΙΜΑΝΙ - STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
--------------------------------------------
«Να κάθεσαι και να κοιτάς» (Ελλάδα, 2013) του Γιώργου Σερβετά, με τους Μαρίνα Συμεού, Γιώργο Καφετζόπουλο, Νίκο Γεωργάκη.
Σημείο 1: Η επιστροφή στη γενέθλια πόλη μιας νεαρής ασυμβίβαστης δασκάλας (Μαρίνα Συμεού) που έφαγε «χαστούκια» στην Αθήνα.
Σημείο 2: Η σχέση της με έναν νεότερό της άντρα (Γιώργος Καφετζόπουλος), το «παιδί για όλες τις δουλειές» του προύχοντα της περιοχής (Νίκος Γεωργάκης).
Σημείο 3: Ο προύχοντας είναι το αρχικακοποιό
στοιχείο της περιοχής. Φαλλοκράτης, πιθανόν χρυσαυγίτης, βρίσκεται έξω
με αναστολή και έχει δημιουργήσει ένα κράτος εν κράτει.
Σημείο 4: Σε μια καλύβα βρίσκεται απομονωμένος ένας άλλος άντρας (Κωστής Σειραδάκης),
φίλος της ασυμβίβαστης δασκάλας, ο οποίος επίσης επέστρεψε
απογοητευμένος από την Αθήνα και δεν δέχεται να συνεργαστεί με τους
γείτονες και να μπει σύστημα ασφαλείας της περιοχής που πλήττεται από
ληστείες, προφανώς από αλλοδαπούς.
Σημείο 5: Ο «κακός» προύχοντας κακοποιεί την ερωμένη του (Μαριάνθη Παντελοπούλου), που είναι φίλη της κεντρικής ηρωίδας και επίσης δασκάλα (και του παιδιού του πρώτου).
Σημείο 6: Η εν λόγω δασκάλα (η ερωμένη) είναι
κλεπτομανής και επιμένει να κλέβει από το ίδιο σουπερμάρκετ όπου την
έχουν ήδη πιάσει, με αποτέλεσμα να πέσει θύμα εκμετάλλευσης ενός
security.
Σημείο 7: Ενα τροχαίο δυστύχημα με εγκατάλειψη θύματος.
Σημείο 8: Η Αστυνομία της περιοχής είναι διεφθαρμένη.
Σημείο 9: Ο γέρος με τη βαλίτσα στον σταθμό του τρένου
Σημείο 9: Ο γέρος με τη βαλίτσα στον σταθμό του τρένου
Χρειάζεται μεγάλη μαεστρία για να ενταχθούν όλα τα παραπάνω στοιχεία (και αρκετά ακόμη) σε ένα έργο με ανάσα ολοκληρωμένης ταινίας, πόσο μάλλον σκηνοθέτη πρωτοεμφανιζόμενου στην μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας. Ε, ο Γιώργος Σερβετάς δεν είναι το παιδί - θαύμα του ελληνικού κινηματογράφου, όπως προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι με την ταινία που έκανε. Το μόνο που έχει είναι μια γενική ιδέα για τα κακά της ζωής στην ελληνική επαρχία την περίοδο της οικονομικής ύφεσης (ενδεχομένως όχι μόνο) και έναν μάγκα διευθυντή φωτογραφίας, τον Κλάουντιο Μπολιβάρ, που γνωρίζει πως να χειριστεί την μελαγχολία του φυσικού τοπίου. Ως σύνολο όμως το «Να κάθεσαι και να κοιτάς» δεν είναι παρά μια σαλάτα επεισοδίων που καταλήγουν στο ίδιο πουθενά όπου βρίσκεται το χωριό της ταινίας. Επίσης, δεν στηρίζονται από ερμηνείες, με την εξαίρεση φυσικά του Γεωργάκη, που εντάξει, το έχουμε ξαναπεί, δίνει επίπεδο σε ότι και αν κάνει (βραβεύθηκε άλλωστε με το Β' ανδρικού ρόλου από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου). Συνιστώ στον σκηνοθέτη να παρακολουθήσει την ταινία του Ντάνις Τάνοβιτς «Στιγμές από τη ζωή ενός ήρωα» για να δει τι σημαίνει χειρισμός ζωής στην επαρχία, στη φτώχεια και στην ανεργία. Μπορεί να τον βοηθήσει αρκετά. Ειδάλλως θα κάνει ταινίες του τύπου «Να σηκώνεσαι και να φεύγεις» όπως αυτή εδώ.
Βαθμολογία: 1
Αίθουσες
ΑΘΗΝΑ :ΔΑΝΑΟΣ - ΚΗΦΙΣΙΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΟΛΥΜΠΙΟΝ
--------------------------------------------
ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ
>> «Το χαμένο σήμα της Δημοκρατίας» είναι
ένα ακόμη ελληνικό ντοκιμαντέρ που προβάλλεται από σήμερα στις αίθουσες,
ενδεχομένως διόλου τυχαία αφού βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο.
Γυρισμένο από τον δημοσιογράφο Γιώργο Αυγερόπουλο, είναι μια καταγραφή του χρονικού του βίαιου κλεισίματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης με αφετηρία την ημέρα που ο Σίμος Κεδίκογλου ανακοίνωσε την απόφαση του Αντώνη Σαμαρά
για το κλείσιμο της ΕΡΤ και προορισμό τις ημέρες μας και την εποχή της
λειτουργίας της Νέας Δημόσιας Τηλεόρασης. Αναπόφευκτα το ντοκιμαντέρ
επανέρχεται σε πράγματα ήδη γνωστά για το κλείσιμο της ΕΡΤ αλλά στην
ουσία η ΕΡΤ είναι ένα πρόσχημα, γιατί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο το «Χαμένο
σήμα της δημοκρατίας» μιλάει για ένα κράτος στο οποίο γενικότερα η
Δημοκρατία χωλαίνει. Η περίφημη πράξη νομοθετικού περιεχομένου που
επέτρεψε την παράκαμψη του Συντάγματος ώστε να κλείσει η ΕΡΤ έχει γίνει
υπόθεση καθημερινής ρουτίνας ενώ το γεγονός ότι η κυβέρνηση αγνόησε την
απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σύμφωνα με την οποία η ΕΡΤ θα
έπρεπε να επαναλειτουργήσει, τι αν όχι φοβιστικό είναι.
Αίθουσες Αθήνας: ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ - ΝΑΝΑ - ΝΙΡΒΑΝΑ - ΤΡΙΑΝΟΝ
Και τέλος κάτι πιο ευχάριστο το τρισδιάστατο κινούμενο σχέδιο «Ενας
σκίουρος σούπερ ήρωας» («The nut job», ΗΠΑ, 2014), δηλαδή οι
γαστρονομικές (και άλλες) περιπέτειες ενός πολύ καπάτσου σκίουρου και
ενός εξίσου πονηρού αρουραίου.
Βαθμολογία: _
Αίθουσες
ΑΘΗΝΑ :ΑΕΛΛΩ - ΒΑΡΚΙΖΑ - ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE - ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ - ΚΗΦΙΣΙΑ -
ΝΑΝΑ - ΝΙΡΒΑΝΑ - ODEON KΟSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ - ODEON ΟΠΕΡΑ - STER ΙΛΙΟΝ -
ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ - ΦΟΙΒΟΣ - ΣΙΝΕΑΚ
ΘΕΣΑΛΟΝΙΚΗ:
0 Σχόλια