«Οι άνδρες δεν μιλούν πολύ» και αυτό αρέσει στις γυναίκες

Οι δυνατοί και λιγομίλητοι άνδρες ψηφίζονται από το ωραίο φύλο ως οι πιο γοητευτικοί

Βενιού Ειρήνη
Οι πιο λιγομίλητοι τύποι με βαθιά φωνή, όπως π.χ. ο Τζορτζ Κλούνεϊ, σκαρφάλωσαν στην κορυφή των προτιμήσεων των γυναικών

Επί δεκαετίες οι ερευνητές πίστευαν ότι οι γυναίκες έπεφταν στην αγκαλιά των λιγομίλητων ανδρών εξαιτίας του πέπλου μυστηρίου που κάλυπτε την όλη συμπεριφορά τους.
Όπως φαίνεται από νέα ευρήματα, όμως, τελικά το... «λακωνίζειν» εστί ανδροπρεπές!

Σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου British Columbia που πραγματοποίησαν τη μελέτη, κατά μέσον όρο οι γυναίκες εκστομίζουν τριπλάσιο αριθμό λέξεων ημερησίως συγκριτικά με τους άνδρες. Η καλωδίωση του εγκεφάλου τους αποδεικνύει, κατά τους ίδιους, ότι η... πολυλογία αποτελεί καθαρά γυναικείο χαρακτηριστικό, γεγονός που κάνει τους λιγομίλητους άνδρες να φαντάζουν πιο αρρενωποί.

Λίγα λόγια και… αρρενωπά

Βάσει των αποτελεσμάτων φάνηκε ότι όταν μια γυναίκα γνωρίζει έναν ιδιαίτερα ομιλητικό άνδρα αντιλαμβάνεται ότι έχει ενισχυμένη τη γυναικεία πλευρά της προσωπικότητάς του και συνεπώς εμφανίζει το προφίλ ενός λιγότερου θελκτικού άνδρα. Αντίθετα, ένας άνδρας που χρησιμοποιεί κοφτές λέξεις και μιλάει με μεγαλύτερη σταθερότητα στη φωνή του φάνηκε να αποπνέει μια πιο θελκτική εικόνα στο ωραίο φύλο καθώς με τον τρόπο αυτόν διατηρούσε την αρρενωπότητά του.

«Η φωνή αποτελεί ένα απίστευτα εύπλαστο εργαλείο το οποίο χρησιμοποιούμε για να δομήσουμε την ταυτότητά μας» εξηγεί η γλωσσολόγος δρ Μόλι Μπάμπελ. «Πολύ λίγα στοιχεία γύρω από τη φωνή μας παραμένουν αμετάβλητα, έτσι θεωρήσαμε ότι η προτίμηση που δείχνουμε απέναντι σε κάποιον σχετίζεται με κάτι περισσότερο από τη φιγούρα και τη σωματοδομή του ατόμου που έχουμε απέναντί μας».

Βελούδινη φωνή ίσον επιτυχία

Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ειδικοί ηχογράφησαν τις φωνές 30 εθελοντών και στη συνέχεια τους ζήτησαν να αξιολογήσουν τη «γοητεία» τους σε μια κλίμακα από το 1 ως το 9. Ολοι οι εθελοντές κατάγονταν από δυτικές περιοχές των ΗΠΑ, γεγονός που σήμαινε ότι είχαν κοντινή προφορά.

«Διαπιστώσαμε λοιπόν ότι τείνουμε να βαφτίζουμε "θελκτικό" αυτό που πλησιάζει περισσότερο στο στερεότυπο της ανδρικής ή της γυναικείας φωνής που έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε από την κοινωνία στην οποία ζούμε» αναφέρει η δρ Μπάμπελ. «Τείνουμε, δηλαδή, να προτιμούμε άτομα τα οποία ακούγονται περισσότερο σαν κι εμάς όταν μιλάνε, μας αρέσουν άτομα τα οποία εμπίπτουν σε ό,τι εμείς γνωρίζουμε και θεωρούμε οικείο».

Κάτι τέτοιο, παρ' όλα αυτά, προσθέτει η ειδικός, δεν αποκλείει το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να ερωτευτεί κάποιον ο οποίος έχει τελείως διαφορετική προφορά από τον ίδιο.

«Μόλις κάποιος βρεθεί εκτός της ακτίνας του οικείου περιβάλλοντός του - π.χ., σε μια άλλη περιοχή ή χώρα -, τότε ένας νέος και πιο εξωτικός ήχος ενδεχομένως να ηχεί ως πιο θελκτικός στα αφτιά του. Ακόμη, καλό είναι να γνωρίζουμε πως κάποιες προφορές ενδεχομένως να τις θεωρούμε πιο αποδεκτές από άλλες λόγω κοινωνικών στερεοτύπων που πολλές φορές συνδέονται με αυτές» καταλήγει η ειδικός.

Προφορικός… ερωτισμός

Συγκεκριμένα οι εθελόντριες που έλαβαν μέρος στη μελέτη δήλωσαν ότι προτιμούσαν τους άνδρες που χρησιμοποιούσαν μικρότερες λέξεις στις προτάσεις τους και είχαν πιο βαθιά φωνή από άλλους. Σε γενικές γραμμές, άνδρες και γυναίκες τείνουν να επιλέγουν άτομα με προφορά και τόνο στη φωνή τους παρόμοια με τα δικά τους. Ακόμη και στην περίπτωση των γυναικών, οι πιο «ναζιάρικες» φωνές, όπως εκείνη της Μέριλιν Μονρόε, φάνηκε να μαγνητίζουν το ενδιαφέρον του αντίθετου φύλου.

Μια τσιριχτή φωνή πάλι, βάσει των αποτελεσμάτων, έδινε την εντύπωση στους συμμετέχοντες ότι το συγκεκριμένο άτομο ήταν κρύο, κουρασμένο ή κάπνιζε, με αποτέλεσμα να συγκεντρώνει αρνητική βαθμολογία.

Οι πιο λιγομίλητοι τύποι με βαθιά φωνή, όπως π.χ. ο Τζορτζ Κλούνεϊ, «σκαρφάλωναν» στην κορυφή των προτιμήσεων των γυναικών. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνδρες με βαθιά φωνή και οι γυναίκες με ελαφρώς πιο ψηλή φωνή θεωρούνταν θελκτικοί από το αντίθετο φύλο ακριβώς επειδή η φωνή τους παρέπεμπε σε μια πιο ανδρική ή μια πιο γυναικεία φιγούρα αντιστοίχως.

Η ενδιαφέρουσα μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «PLoS ONE».