Εδώ και 24 χρόνια, ο καθηγητής Πολιτικής και Περιβαλλοντικής Μηχανικής Μαρκ Τζέικομπσον τελειοποιεί ένα υπολογιστικό μοντέλο για την παρακολούθηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, της μεταφοράς ενέργειας και του παγκόσμιου κλίματος.
Μια από τις πιο πρόσφατες εφαρμογές του μοντέλου είναι η προσομοίωση της γέννησης τροπικών καταιγίδων και κυκλώνων στον Ατλαντικό. Μια άλλη είναι ο υπολογισμός της απορρόφησης της ενέργειας που απορροφούν οι ανεμογεννήτριες όταν οι πτέρυγές τους επιβραδύνουν ρεύματα αέρα κοντά στην επιφάνεια του εδάφους.
Έπειτα από τα καταστροφικά χτυπήματα των κυκλώνων Κατρίνα και Σάντι, ο Τζέικομπσον αναρωτήθηκε τι θα συνέβαινε αν ένας κυκλώνας έβρισκε στο δρόμο του χιλιάδες περιστρεφόμενες ανεμογεννήτριες.
Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι ένα υπεράκτιο αιολικό πάρκο με μήκος αρκετών χιλιομέτρων παράλληλα με την ακτή θα διατάρασσε το σύστημα ενός κυκλώνα και θα μείωνε τη μέγιστη ταχύτητα ανέμου κατά 148 χιλιόμετρα την ώρα. Επιπλέον, θα μείωνε την άνοδο της στάθμης της θάλασσας έως και κατά 79%, αποτρέποντας εκτεταμένες πλημμύρες.
«Διαπιστώσαμε ότι οι ανεμογεννήτριες επιβραδύνουν τους περιστροφικούς ανέμους στην περιφέρεια του κυκλώνα» αναφέρει ο ερευνητής, του οποίου η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Climate Change.
«Αυτό οδηγεί σε μείωση του ύψους των κυμάτων, η οποία με τη σειρά της περιορίζει την κίνηση του αέρα προς το κέντρο της καταιγίδας και αυξάνει την ατμοσφαιρική πίεση στο κέντρο. Αυτό επιβραδύνει τους ανέμους σε όλη την έκταση της καταιγίδας» εξηγεί.
Στην περίπτωση της Κατρίνα, του κυκλώνα που σκότωσε πάνω από 1.800 άτομα το 2005, το υπολογιστικό μοντέλο δείχνει ότι τα χειρότερα θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με ένα υπεράκτιο αιολικό πάρκο με 78.000 ανεμογεννήτριες.
Στην περίπτωση του κυκλώνα Σάντι, ο οποίος έπληξε τη Νέα Υόρκη και άλλες πολιτείες το 2012, η μείωση της ταχύτητας ανέμου υπολογίζεται στα 126 με 140 χιλιόμετρα την ώρα και η μείωση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας στο 34%.
Ο Τζέικομπσον αναγνωρίζει ότι στις ΗΠΑ υπάρχει πολιτική αντίσταση στη δημιουργία ακόμα και μικρών υπεράκτιων αιολικών πάρκων, αποτελούμενα από μερικές εκατοντάδες ανεμογεννήτριες,
Επισημαίνει όμως ότι η κατασκευή γιγάντιων υπεράκτιων πάρκων θα ήταν συμφέρουσα, αφού οι ανεμογεννήτριες όχι μόνο θα παρήγαγαν «καθαρή» ηλεκτρική ενέργεια, αλλά επιπλέον θα απέτρεπαν και ζημιές δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ο κυκλώνας Σάντι, για παράδειγμα, προκάλεσε ζημιές 82 δισ. δολαρίων σε τρεις πολιτείες.
Τα υπεράκτια πάρκα, επιμένει ο ερευνητής, θα ήταν πολύ πιο οικονομικά από τα φράγματα στις ακτές, τα οποία αποτρέπουν μεν τις πλημμύρες, δεν περιορίζουν όμως τους ανέμους. Το κόστος τέτοιων φραγμάτων, εξάλλου, είναι αρκετά μεγάλο, καθώς εκτιμάται στα 10 με 40 δισ. δολάρια, ανάλογα με την περιοχή.
Όσον αφορά τις επιπτώσεις ενός κυκλώνα στα ίδια τα υπεράκτια πάρκα, ο Τζέικομπσον επισημαίνει ότι οι σημερινές ανεμογεννήτριες αντέχουν σε ανέμους ταχύτητας έως 180 χιλιόμετρα την ώρα, στο εύρος ενός κυκλώνα κατηγορίας 2 ή 3. Η μελέτη δείχνει ότι τα υπεράκτια πάρκα θα εξασθένιζαν αρκετά τους ανέμους ώστε να μην κινδυνεύουν οι εγκαταστάσεις.
0 Σχόλια