Η μαζικότερη εξαφάνιση ζωής στη Γη συνέβη μέσα σε μόλις 60 χιλ. έτη
Λαΐνας Θοδωρής
Τρομερές ηφαιστειακές εκρήξεις προκάλεσαν πιθανότατα τη μαζική εξαφάνιση της Περμίου Περιόδου που σύμφωνα με τη νέα μελέτη συνέβη σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Credit: (José-Luis Olivares/MIT)
Πριν από περίπου 252 εκατομμύρια χρόνια, στο τέλος της Περμίου περιόδου, ένα «Μεγάλο Θανατικό» όπως το αποκαλούν οι επιστήμονες ενέσκυψε στη Γη εξολοθρεύοντας το μεγαλύτερο μέρος των ειδών που ζούσαν τότε σε αυτήν. Μια νέα μελέτη θέτει το χρονικό πλαίσιο στο οποίο συνέβη το φαινόμενο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές χρειάστηκαν περίπου 60 χιλιάδες έτη για να ολοκληρωθεί η εξαφάνιση από τη στιγμή που ξεκίνησε, χρονικό διάστημα εξαιρετικά μικρό. Αν η εκτίμηση αυτή είναι ορθή τότε το φαινόμενο εξελίχθηκε δέκα φορές ταχύτερα από όσο πίστευαν μέχρι σήμερα οι ειδικοί.
Τα «Σκαλιά της Σιβηρίας»
Στη λεγόμενη – πιο επίσημα – Πέρμια-Τριασική εξαφάνιση υπολογίζεται ότι εξαλείφθηκε περισσότερο από το 90% των θαλάσσιων και το 70% των χερσαίων ειδών, «ανοίγοντας» τον δρόμο για την επικράτηση των δεινοσαύρων. Η αιτία της δεν έχει εξακριβωθεί ως τώρα. Εχουν διατυπωθεί όμως διάφορες θεωρίες. Μια από τις επικρατέστερες ερμηνείες είναι ότι το φαινόμενο προκλήθηκε από μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις.
Υπέρ αυτής της άποψης συνηγορεί το γεγονός ότι, όπως δείχνουν οι γεωλογικές χρονολογήσεις, στο «όριο» της Περμίου και της Τριασικής περιόδου, πριν από 250-251 εκατομμύρια χρόνια, σημειώθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ηφαιστειακά «γεγονότα» των τελευταίων 500 εκατομμυρίων ετών στη γεωλογική ιστορία της Γης. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα υπολογίζεται ότι διήρκεσε περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια και οδήγησε στον σχηματισμό των «Σκαλιών της Σιβηρίας», μιας τεράστιας περιοχής ηφαιστειογενών πετρωμάτων που απλώνεται σε έκταση 2 εκατ. τ.χλμ. (περίπου όσο η Δυτική Ευρώπη) στον βορρά της Ρωσίας.
Τα νέα ευρήματα
Ομάδα ερευνητών από το MIT και το Ινστιτούτο Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας Nanjing στη Κίνα πιστεύουν ότι βρήκαν στοιχεία για το τι συνέβη στους ωκεανούς λίγο πριν ξεκινήσει το «Μεγάλο Θανατικό». Σύμφωνα με τους ερευνητές δέκα χιλιάδες χρόνια πριν ξεκινήσει το φαινόμενο υπήρξε ραγδαία αύξηση στην παρουσία μιας κατηγορίας ισοτόπων του άνθρακα (ελαφρά ισότοπα) στους ωκεανούς. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η αύξηση αυτή οφειλόταν σε μαζική αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η θερμοκρασία των υδάτων να αυξηθεί κατά δέκα ολόκληρους βαθμούς Κελσίου ενώ ταυτόχρονα τα νερά έγιναν πολύ όξινα. Ο συνδυασμός αυτός ήταν απόλυτα καταστροφικός εξοντώνοντας σχεδόν το σύνολο της θαλάσσιας ζωής.
Χρονολόγιο
Με βάση τα ευρήματά τους οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το «Μεγάλο Θανατικό» διήρκεσε περί τα 60 χιλιάδες έτη. «Είναι ξεκάθαρο πως ανεξάρτητα από το αίτιο που προκάλεσε τη μαζική εξαφάνιση το φαινόμενο εξελίχθηκε ταχύτατα. Ολα έγιναν τόσο γρήγορα ώστε να αποσταθεροποιηθεί η βιοσφαίρα χωρίς όμως να προλάβει η χλωρίδα και η πανίδα του πλανήτη να προσαρμοστεί στις απότομες αλλαγές και να καταφέρει τελικά να επιβιώσει» αναφέρει ο Σεθ Μπέρτζες, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PNAS» ενισχύει τη θεωρία των ηφαιστειακών εκρήξεων ως υπευθύνους για το «Μεγάλο Θανατικό».
Λαΐνας Θοδωρής
Τρομερές ηφαιστειακές εκρήξεις προκάλεσαν πιθανότατα τη μαζική εξαφάνιση της Περμίου Περιόδου που σύμφωνα με τη νέα μελέτη συνέβη σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Credit: (José-Luis Olivares/MIT)
Πριν από περίπου 252 εκατομμύρια χρόνια, στο τέλος της Περμίου περιόδου, ένα «Μεγάλο Θανατικό» όπως το αποκαλούν οι επιστήμονες ενέσκυψε στη Γη εξολοθρεύοντας το μεγαλύτερο μέρος των ειδών που ζούσαν τότε σε αυτήν. Μια νέα μελέτη θέτει το χρονικό πλαίσιο στο οποίο συνέβη το φαινόμενο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές χρειάστηκαν περίπου 60 χιλιάδες έτη για να ολοκληρωθεί η εξαφάνιση από τη στιγμή που ξεκίνησε, χρονικό διάστημα εξαιρετικά μικρό. Αν η εκτίμηση αυτή είναι ορθή τότε το φαινόμενο εξελίχθηκε δέκα φορές ταχύτερα από όσο πίστευαν μέχρι σήμερα οι ειδικοί.
Τα «Σκαλιά της Σιβηρίας»
Στη λεγόμενη – πιο επίσημα – Πέρμια-Τριασική εξαφάνιση υπολογίζεται ότι εξαλείφθηκε περισσότερο από το 90% των θαλάσσιων και το 70% των χερσαίων ειδών, «ανοίγοντας» τον δρόμο για την επικράτηση των δεινοσαύρων. Η αιτία της δεν έχει εξακριβωθεί ως τώρα. Εχουν διατυπωθεί όμως διάφορες θεωρίες. Μια από τις επικρατέστερες ερμηνείες είναι ότι το φαινόμενο προκλήθηκε από μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις.
Υπέρ αυτής της άποψης συνηγορεί το γεγονός ότι, όπως δείχνουν οι γεωλογικές χρονολογήσεις, στο «όριο» της Περμίου και της Τριασικής περιόδου, πριν από 250-251 εκατομμύρια χρόνια, σημειώθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ηφαιστειακά «γεγονότα» των τελευταίων 500 εκατομμυρίων ετών στη γεωλογική ιστορία της Γης. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα υπολογίζεται ότι διήρκεσε περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια και οδήγησε στον σχηματισμό των «Σκαλιών της Σιβηρίας», μιας τεράστιας περιοχής ηφαιστειογενών πετρωμάτων που απλώνεται σε έκταση 2 εκατ. τ.χλμ. (περίπου όσο η Δυτική Ευρώπη) στον βορρά της Ρωσίας.
Τα νέα ευρήματα
Ομάδα ερευνητών από το MIT και το Ινστιτούτο Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας Nanjing στη Κίνα πιστεύουν ότι βρήκαν στοιχεία για το τι συνέβη στους ωκεανούς λίγο πριν ξεκινήσει το «Μεγάλο Θανατικό». Σύμφωνα με τους ερευνητές δέκα χιλιάδες χρόνια πριν ξεκινήσει το φαινόμενο υπήρξε ραγδαία αύξηση στην παρουσία μιας κατηγορίας ισοτόπων του άνθρακα (ελαφρά ισότοπα) στους ωκεανούς. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η αύξηση αυτή οφειλόταν σε μαζική αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η θερμοκρασία των υδάτων να αυξηθεί κατά δέκα ολόκληρους βαθμούς Κελσίου ενώ ταυτόχρονα τα νερά έγιναν πολύ όξινα. Ο συνδυασμός αυτός ήταν απόλυτα καταστροφικός εξοντώνοντας σχεδόν το σύνολο της θαλάσσιας ζωής.
Χρονολόγιο
Με βάση τα ευρήματά τους οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το «Μεγάλο Θανατικό» διήρκεσε περί τα 60 χιλιάδες έτη. «Είναι ξεκάθαρο πως ανεξάρτητα από το αίτιο που προκάλεσε τη μαζική εξαφάνιση το φαινόμενο εξελίχθηκε ταχύτατα. Ολα έγιναν τόσο γρήγορα ώστε να αποσταθεροποιηθεί η βιοσφαίρα χωρίς όμως να προλάβει η χλωρίδα και η πανίδα του πλανήτη να προσαρμοστεί στις απότομες αλλαγές και να καταφέρει τελικά να επιβιώσει» αναφέρει ο Σεθ Μπέρτζες, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PNAS» ενισχύει τη θεωρία των ηφαιστειακών εκρήξεων ως υπευθύνους για το «Μεγάλο Θανατικό».
0 Σχόλια