Η κυβέρνηση σε πολιορκία

Γράφει ο Απόστολος Διαμαντής,
Συγγραφέας

Η κατάσταση όπως διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την κυβέρνηση.  Και διαγράφεται κατάσταση πολιτικής πολιορκίας, η οποία συνήθως οδηγεί σε πολιτική ασφυξία και εν τέλει σε αδιέξοδο.

Στο χώρο των ΜΜΕ η κυβέρνηση είναι απομονωμένη.  Με την εξαίρεση δυο εφημερίδων μικρής κυκλοφορίες, όλες οι άλλες είναι αντιπολιτευτικές. Το ίδιο συμβαίνει και με το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, όπου έχει μείνει μόνον η ΕΡΤ, η οποία όμως δεν έχει δυνατότητα παρέμβασης, καθότι από χρόνια έχει καταγραφεί στην κοινή γνώμη ως κυβερνητικό κανάλι. Η σύμπραξη των μεγάλων επιχειρηματιών στο χώρο του τύπου,  Βαρδινογιάννη, Μαρινάκη και Αλαφούζου, οι οποίοι  δεν φαίνεται να επιθυμούν την παραμονή στην εξουσία του Συριζα, ανοίγει το δρόμο για ένα πολύ ευνοϊκό τοπίο για την ΝΔ και αντίθετα ένα πολύ ασφυκτικό κλίμα για την κυβέρνηση.

Η σύγκρουση με τη δικαστική εξουσία κλιμακώνεται. Άρχισε με την αφελή πολιτικά επιλογή του ελέγχου των τηλεοπτικών αδειών και κατέληξε με την ταύτιση του Συριζα και της κυβέρνησης με τις ομάδες διεκδίκησης ατομικών δικαιωμάτων. Μπορεί οι αποφάσεις των δικαστηρίων για την Ηριάννα ή για άλλες περιπτώσεις να δέχονται αρνητική κριτική από μερίδα του τύπου και από καλλιτέχνες, ωστόσο αυτές οι αντιδράσεις είναι μειοψηφικές και η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών συμφωνεί με την αυστηρότητα που επιδεικνύουν τα δικαστήρια. Όλες οι μετρήσεις της κοινής γνώμης ανεβάζουν στην πρώτη θέση της εμπιστοσύνης των πολιτών την Δικαιοσύνη, το Στρατό και την Εκκλησία. Επομένως, η κριτική που ασκεί η κυβέρνηση στις δικαστικές αποφάσεις την οδηγεί σε μειονεκτική πολιτικά θέση. Την απομονώνει.

Στο χώρο των διανοουμένων η κυβέρνηση παρατηρεί τον τελευταίο καιρό επωνύμους να αποκηρύττουν ο ένας μετά τον άλλον την εμπιστοσύνη τους στον Συριζα, ενώ ταυτόχρονα λειτουργούν εντελώς απωθητικά προς τα στρώματα αυτά πρόσωπα μέσα στο υπουργικό συμβούλιο που θεωρούνται παντελώς ακατάλληλα και λοιδωρούνται για το προφίλ και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν.  Είναι σχεδόν αδύνατον να βγει σήμερα ένας διανοούμενος δημοσίως και να υποστηρίξει την κυβέρνηση, χωρίς να κινδυνεύσει να αντιμετωπίσει τη χλεύη των υπολοίπων.

Στο χώρο της νεολαίας, κυρίως της σπουδαστικής αλλά όχι μόνον, ο Σύριζα έχει πλέον πολύ μικρή επιρροή, σχεδόν ασήμαντη, καθώς η πολιτική στροφή που έκανε το 2015 εξελήφθη ως κίνηση ταπεινωτικού συμβιβασμού με τους δανειστές και υποταγής στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, με αποτέλεσμα να κοπούν οι πολιτικοί δεσμοί του Συριζα και της κυβέρνησης με το ριζοσπαστικό αυτό κομμάτι του εκλογικού σώματος.

Ετσι η κυβέρνηση αρχίζει πολιτικά να παραπατάει και να οδηγείται μοιραία, ως πρόβατον επί σφαγήν, στις εκλογές. Χωρίς ΜΜΕ και κυρίως με όλα τα ΜΜΕ εχθρικά, χωρίς ιδεολογική ηγεμονία που τη διασφαλίζει η επαφή με το χώρο των διανοουμένων, χωρίς τη ριζοσπαστική πλευρά που απαιτεί συμμετοχή των κινημάτων της νεολαίας, αλλά και έχοντας κόψει τους δεσμούς της ακόμα και με πολιτειακούς θεσμούς, όπως η Δικαιοσύνη, η κυβέρνηση βρίσκεται στο απόλυτο αδιέξοδο.

Και όσο ο καιρός περνάει, τα πράγματα χειροτερεύουν, καθώς ο Συριζα και η κυβέρνηση έθεσαν στο στόχαστρό τους, μετά από απαίτηση των δανειστών φυσικά και ευρύτατα κοινωνικά στρώματα, όπως τη μικρή και μεσαία ιδιοκτησία, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους εμπόρους, τους αγρότες, τους μισθωτούς και σε λίγο και τους συνταξιούχους συλλήβδην.

Με τέτοια πολιτικά δεδομένα, είναι απίθανο να ευρεθεί άλλη πολιτική στρατηγική πλην εκείνης της ταχύτατης προσφυγής στις κάλπες. Ο Συριζα δεν κινδυνεύει με απλή εκλογική ήττα. Κινδυνεύει να μπεί σε δίνη, παρόμοια με εκείνη που μπήκε το 2011 ο παντοδύναμος πλην ανέφελος Γιώργος.



* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια