Σύμφωνα με στελέχη του ΔΝΤ, οι προτάσεις Τραμπ εμπεριέχουν υψηλούς κινδύνους, καθώς με την πολιτική που σκοπεύει να εφαρμόσει, περιορίζει το ελεύθερο εμπόριο.
Σε έκθεσή του το ΔΝΤ εκτιμά ότι το αμερικανικό ΑΕΠ θα «τρέξει» με ρυθμός υψηλότερο κατά 0,5% από τις αρχικές του εκτιμήσεις, πολύ χαμηλότερα, ωστόσο, σε σχέση με τις... υποσχέσεις του νέου προέδρου που ορκίζεται και αναλαμβάνει καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου.
Αναλυτικότερα, το Ταμείο προβλέπει ότι οι ΗΠΑ θα αναπτυχθούν κατά 2,3% φέτος και 2,5% το επόμενο έτος, σαφώς καλύτερα από την Ευρωζώνη, όπου η ανάπτυξη αναμένεται να ανέλθει σε 1,6% και τις δύο χρονιές.
Παρουσιάζοντας την έκθεση ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Μορίς Όμπσφελντ ανέφερε πως το ΔΝΤ βλέπει για το 2017 καλύτερες προοπτικές στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, την Ευρώπη και την Ιαπωνία σε σχέση με ότι εκτιμούσε προ τετραμήνου.
Ειδικά για τις ΗΠΑ ανέφερε πως μετά τις εκλογές υπήρξε μια «ανατιμολόγηση» της οικονομίας εκ μέρους των αγορών η οποία σχετίζεται με την εκτίμηση για ταχύτερη αύξηση των μακροπρόθεσμων αμερικανικών επιτοκίων λόγω των προσδοκιών για ταχύτερη αύξηση του πληθωρισμού.
«Οι αγορές έχουν εστιάσει στο ότι ο Λευκός Οίκος και το Κογκρέσο βρίσκονται στα χέρια του ίδιου κόμματος για πρώτη φορά μέσα σε έξι χρόνια, και ότι αυτό συνιστά αλλαγή προς την κατεύθυνση της μείωσης των φορολογικών συντελεστών και, ενδεχομένως, προς την κατεύθυνση υψηλότερων δαπανών για υποδομές και άμυνα», ανέφερε ο Όμπσφελντ και προσέθεσε πως «ωστόσο σε αυτό το πρώιμο στάδιο, οι λεπτομέρειες της μελλοντικής δημοσιονομικής πολιτικής παραμένουν ασαφείς, όπως και ο βαθμός της αύξησης των κρατικών δαπανών και οι συνακόλουθες επιπτώσεις στη συνολική ζήτηση, το δυνητικό προϊόν, το ομοσπονδιακό έλλειμμα, και το δολάριο».
Όπως είπε ο Όμπσφελντ μια βιώσιμη και μη πληθωριστική αύξηση της ανάπτυξης, που θα χαρακτηρίζεται από αύξηση της απασχόλησης και σημαντική επέκταση των υποδομών, θα επιτρέψει ένα πιο μετριοπαθή ρυθμό αύξησης των επιτοκίων, σύμφωνα με την εντολή της σταθερότητας των τιμών που έχει η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve).
Από την άλλη πλευρά, το στέλεχος του ΔΝΤ προειδοποίησε πως εάν υπάρξει μια αύξηση της ζήτησης μέσω της δημοσιονομικής πολιτικής που δεν θα λαμβάνει υπόψη την ικανότητα της οικονομίας να ανταποκριθεί στη μείωση των φόρων και στην αύξηση των δαπανών, τότε θα είναι αναπόφευκτη μια σημαντική αύξηση των επιτοκίων για τη συγκράτηση του πληθωρισμού, κάτι που θα εκτινάξει το δολάριο. Σε μια τέτοια περίπτωση το ΔΝΤ αναμένει πωςη ανάπτυξη θα είναι χαμηλότερη και πως τόσο το δημοσιονομικό έλλειμμα όσο και το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών των ΗΠΑ θα διευρυνθούν.
Ο προστατευτισμός βλάπτει
Κάνοντας αναφορά, στις θέσεις που εκφράζει ο Ντόναλντ Τραμπ για τον εμπορικό προστατευτισμό, χωρίς όμως να τον κατονομάσει, ο Όμπσφελντ είπε πως τα μέτρα προστατευτισμού και εμπορικών αντιποίνων θα συνέβαλαν στη διεύρυνση των παγκόσμιων ανισορροπιών και θα στένευαν τις παγκόσμιες οικονομικές ροές, με αποτέλεσμα μια πιθανή καταπόνηση πολλών αναδυόμενων αγορών και οικονομιών χαμηλού εισοδήματος.
Ο ίδιος είπε πως σε παγκόσμιο επίπεδο εκτός από την διαρκώς αυξανόμενη αντιπάθεια προς το διεθνές εμπόριο, τρωτά σημεία απορρέουν και από τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η μετανάστευση, τα υψηλά επίπεδα δημόσιου και ιδιωτικού χρέους, την κλιματική αλλαγή, η οποία επηρεάζει ιδιαίτερα τις χαμηλού εισοδήματος χώρες και ευρύτερα την επίμονη αργή ανάπτυξη και τις αποπληθωριστικές πιέσεις σε μια σειρά από προηγμένες χώρες.
«Στην Ευρώπη, τόσο οι όροι εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση που παραμένουν σε εκκρεμότητα, όσο και το πλήθος εθνικών εκλογικών αναμετρήσεων εντός του έτους, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα», είπε ο Μορίς Όμπσφελντ.
Όπως ανέφερε σε χώρες όπως οι ΗΠΑ η δημοσιονομική πολιτική πρέπει να επικεντρωθεί, όχι στην υποστήριξη βραχυπρόθεσμα της ζήτησης, αλλά στην αύξηση της δυνητικής παραγωγής μέσω επενδύσεων σε υποδομές, καθώς και σε μια φορολογική μεταρρύθμιση που θα κατανέμει δίκαια τα βάρη. Η δε νομισματική πολιτική θα πρέπει να ακολουθήσει ένα μονοπάτι ομαλοποίησης.
Καταλήγοντας ο Όμπσφελντ επικαλέστηκε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ λέγοντας πως «η αειφόρος ανάπτυξη θα πρέπει να είναι μια ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς».
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια