Ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα. Ήρθε ο Μπαράκ Ομπάμα, του εξηγήσαμε τα αιτήματα μας, αλλά κάναμε ότι δεν ακούγαμε την διάλεξη του Αμερικανού ηγέτη για μια νέα οικονομία και μια νέα δημοκρατία που εποικοδομητικά θα στρέψει την παγκοσμιοποίηση προς όφελος των πολιτών…
Αποχαιρετήσαμε τον Φιντέλ κάνοντας ένα εφηβικό όνειρο πραγματικότητα, μπορεί να στοίχισε καμία τριανταριά χιλιάδες ευρώ (ποσό που άλλοι ανεβάζουν σε τριακόσιες χιλιάδες ευρώ) αλλά τι σημασία έχει; Είμαστε μικρό και χρεωκοπημένο κράτος, τα νοσοκομεία δεν έχουν γάζες, αλλά άξιζε τον κόπο να καταγράψει ο προσωπικός βιογράφος του Μαδούρο και του Μουγκάμπε ότι βρέθηκαν δίπλα στον Αλέξη στην πολιτική κηδεία του Φιντέλ.
Και στο Αμπού Ντάμπι ωραία περάσαμε. Είδαμε κάποιους με κελεμπίες, τους είπαμε να έρθουν να επενδύσουν, κάτι ψιθύριζαν για αυτόν τον Εμίρη του Κατάρ που έχασε τα λεφτά του επενδύοντας στην Ελλάδα, αλλά θα τους καταφέρουμε να τους διασπάσουμε και αυτούς οπότε όλο και κάποιο κορόιδο θα βρεθεί να έρθει και να φέρει τα λεφτά του στην Ελλάδα και να ψάχνεται μετά μπλέκοντας με Δασαρχεία, Πολεοδομίες, Εφορίες, Αρχαιολογικές Υπηρεσίες και όταν καθαρίσει με αυτά θα έχει να τα βγάλει πέρα με Σκουρλέτηδες, τις τοπικές οργανώσεις ΣΥΡΙΖΑ και άλλους.
Και το άλλο ακόμη πιο ωραίο: φέραμε τον Στάινμαϊερ εδώ λίγο πριν συνεδριάσει το Eurogroup και στείλαμε το μήνυμα στον Σόιμπλε ότι αν θέλουμε διασπάμε και τον Συνασπισμό στην Γερμανία. Βεβαίως το πρόβλημα είναι ότι ο Στάινμαϊερ αποσύρεται στην Προεδρία, ενώ ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών παραμένει στο Eurogroup.
Και αφού τα έκανε όλα αυτά ήρθε και η ώρα του Eurogroup, η ώρα της ελληνικής οικονομίας. Μια πραγματικότητα από την οποία όλο και πιο πολύ αποστρέφει το πρόσωπο. Και δικαιολογημένα. Τόσο σκατά που έγιναν τα πράγματα ποιος θέλει να ασχοληθεί μαζί τους…
Εδώ ακόμη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει να το ξανασκέφτεται έτσι που έγιναν τα πράγματα, καθώς ο κ. Τσίπρας φαίνεται να μιμείται τον Σαμαρά και να δένει και την επόμενη κυβέρνηση με μέτρα που θα της κάνουν το βίο αβίωτο. Καλό να λες εκλογές-εκλογές, αλλά υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο ο κ. Τσίπρας να ξυπνήσει από το όνειρο που ζει και να αναζητήσει υπόστεγο. Αφήνοντας τον Κυριάκο να φάει την μπόρα και από ότι φαίνεται δεν είναι έτοιμος ούτε για ψιχάλα..
Όμως όσο κι αν ξεφεύγει ο κ. Τσίπρας, (επόμενος σταθμός του είναι το Ισραήλ και βλέπουμε μετά), η πραγματικότητα είναι εδώ όσο και αν σκορπίζουν παραπλανητική ομίχλη τα θλιβερά φερέφωνα των «άτυπων ενημερώσεων» των υπογείων του Μαξίμου.
Η κυβέρνηση συνεχίζει να διαπραγματεύεται με το εσωτερικό μέτωπο, με τον ελληνικό λαό και την αντιπολίτευση, για το πως θα πασάρει όλα όσα απνευστί υπογράφει ο Τσακαλώτος το «καλό παιδί», στις Βρυξέλλες.
Υπέγραψε πέρυσι τα πλεονάσματα 3,5%, τώρα μας έλεγε ότι τα απορρίπτει. Κι όμως στο Eurogroup έρχεται και τα προσυπογράφει και μάλιστα και για μετά το 2018 και μάλιστα με πρόβλεψη για κόφτη και μάλιστα με πρόσθετα μετρά για να επιτευχθούν τα πλεονάσματα.
Και δικά τους λόγια είναι αυτά, όπου ακούς τέτοια πλεονάσματα, διάβαζε λιτότητα, σκληρή λιτότητα. Και αφού τα υπέγραψαν και αυτά, για να μπορεί το δελτίο προπαγάνδας να δώσει αναμάσημα την «σημαντική επιτυχία της ελάφρυνσης του χρέους το 2060, αφού σχεδόν άνοιξαν σαμπάνιες το βράδυ της Δευτέρας, από το πρωί της Τρίτης άρχισε το γνωστό παραμύθι. Κακό το ΔΝΤ, πιέζει την Ευρωζώνη. Κακός ο Σόιμπλε εκβιάζει το ΔΝΤ…
Τελικά πουλώντας το παραμύθι στο εσωτερικό, κοντεύουν να χάσουν την μπάλα. Δεν ξέρουν τι ζητάνε, με ποιον συμμαχούν και με ποιον συγκρούονται…
Η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα είναι σχεδόν υποχρεωτική καθώς προβλέπονταν από τις συμφωνίες που έχουν εγκρίνει τα Κοινοβούλια της Γερμανίας, της Ολλανδίας και των άλλων χωρών, αλλά προβλέπεται και από τον ESM. Για να μείνει το ΔΝΤ πρέπει βάσει καταστατικού το χρέος να είναι βιώσιμο.
Το ΔΝΤ επιμένει ότι για να γίνει το χρέος βιώσιμο, πρέπει να υπάρξει ρύθμιση του και απομείωση. Οι Ευρωπαίοι κάθε άλλο πάρα να ακούσουν για μείωση του χρέους ειδικά τώρα, που θα ήταν πολιτικά τοξικό μήνυμα ενόψει εκλογών στη Γαλλία, την Ολλανδία και τη Γερμανία.
Αντί αυτού λένε ότι η βιωσιμότητα του χρέους θα διασφαλισθεί με υψηλά πλεονάσματα του 3,5% για μια σειρά ετών, ίσως και δέκα και έτσι όταν το 2018 συζητηθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα που θα πάρουν για την μείωση του χρέους, θα είναι πιο «εύπεπτα» στην κοινή γνώμη των χωρών τους…
Όμως το ΔΝΤ πιέζοντας τους Ευρωπαίους για το χρέος, επιμένει ότι τέτοια πλεονάσματα για να επιτευχθούν απαιτούν νέα μέτρα από την Ελληνική κυβέρνηση, που οδηγούν σε νέα λιτότητα και νέο φαύλο κύκλο Η κυβέρνηση δηλώνει ότι θα κινδυνεύσει να πέσει εάν υποχρεωθεί σε νέα μέτρα.
Και καταλήγουμε στο γνωστό αποτέλεσμα: φέρνουν το χαρτί στον Τσακαλώτο, που με εντολές Τσίπρα, το υπογράφει.
Και αφού κάνουν βαβούρα για την επιτυχία μέσα στην νύχτα της Δευτέρας το άλλο πρωί αρχίζει η γνωστή μανούρα: φταίει το ΔΝΤ, φταίνε οι ελέφαντες και τα πράσινα άλογα. Κάποιος άλλος φταίει…
Με την ελπίδα ότι ενώ έχουν δεσμεύσει από τώρα την χώρα για τα επόμενα σχεδόν δέκα χρόνια σε μέτρα λιτότητας και κόφτη διαρκείας, δεν θα τους υποχρεώσουν να πάνε τώρα στην Βουλή να τα νομοθετήσουν. Και έτσι η αξιολόγηση μένει ανοικτή και περιμένει να κλείσει με νέο βαρύ τίμημα για τον ελληνικό λαό, η ένταξη στην Ποσοτική Χαλάρωση αργεί και όσο αργεί τόσο μεγαλύτερο είναι το κόστος για τους πολίτες…
Άσχημα τα πράγματα λοιπόν…
Και το μόνο που μένει, είναι να βαφτίσει κανένα εγγόνι ο Μουγκάμπε, να παντρέψει καμία θυγατέρα ο Μαδούρο, να γίνει η πολιτική κηδεία του Αλλιέντε, να έχουμε λόγο να ξεφύγουμε από την σκληρή πραγματικότητα…
Είναι σαν το «όνειρο ζω μην με ξυπνάτε…».
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια