Όταν οι δολοφονίες γράφουν Ιστορία!

Η εκτέλεση του πρέσβη στην Άγκυρα και τα σύννεφα στις σχέσεις Τουρκίας - Ρωσίας


Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
Στις 28 Ιουνίου 1914 ο Σέρβος Γκαβρίλο Πρίντσιπ δολοφόνησε στο Σαράγιεβο τον αρχιδούκα της Αυστρίας Φραγκίσκο Φερδινάνδο, διάδοχο του θρόνου της Αυστροουγγαρίας, και τη γυναίκα του Σοφία, δούκισσα του Χόχενμπεργκ.

Έως σήμερα δεν έγινε γνωστό ποιος ακριβώς κρυβόταν πίσω από τις δολοφονίες, όμως το σίγουρο είναι ότι αυτή η ενέργεια οδήγησε στο ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου έναν μήνα αργότερα.

Έξι χρόνια μετά, στις 25 Οκτωβρίου 1920, ο βασιλιάς Αλέξανδρος πέθαινε από σηψαιμία λόγω δαγκώματος από πίθηκο, που είχε επισυμβεί στις 30 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή. Πολλά έχουν γραφτεί, όμως δεν υπάρχει βεβαιότητα για την πραγματική αιτία θανάτου του τότε βασιλιά. Πάντως, την ίδια μέρα που πέθανε ο Αλέξανδρος προκηρύσσονταν εκλογές, οι οποίες διεξήχθησαν την 1η Νοεμβρίου, με τον Ελευθέριο Βενιζέλο να μην εκλέγεται ούτε βουλευτής.

Τα αποτελέσματα έμειναν στην Ιστορία με δύο λέξεις: Μικρασιατική Καταστροφή. Στις 19 Δεκεμβρίου, ενώ ήταν προγραμματισμένη τριμερής συνάντηση των υπ. Εξωτερικών της Ρωσίας, της Τουρκίας και του Ιράν για την εξεύρεση πολιτικής λύσης στο ζήτημα της Συρίας, Τούρκος αστυνομικός δολοφονούσε τον πρέσβη της Ρωσίας στην Άγκυρα.

Αν και την επομένη της δολοφονίας οι τρεις υπουργοί Εξωτερικών υπέγραψαν κοινό ανακοινωθέν, το οποίο αναφέρεται σε συμφωνία να εξαρθρωθεί η τρομοκρατία από τη Συρία, χωρίς να γίνεται λόγος για απομάκρυνση του Άσαντ, όπως ήταν η μόνιμη επωδός της Τουρκίας -παρότι από τη συνέχιση της ρωσοτουρκικής προσέγγισης η Μόσχα έχει να αποκομίσει τεράστια οφέλη-, η δολοφονία του Καρλόφ προβλέπεται να αφήσει σύννεφα στις σχέσεις των δύο χωρών.

Η Τουρκία, αν και έδωσε πολλά στη Ρωσία (όπως βοήθεια για απελευθέρωση του Χαλεπίου από τους τρομοκράτες της Αλ Νούσρα, έως χθες συμμάχους του Ερντογάν, επιτάχυνση των διαδικασιών για κατασκευή του αγωγού Turkish Stream και των πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, γεωπολιτική στροφή της Τουρκίας προς τον άξονα Ρωσίας - Κίνας και άλλα), η ίδια πήρε το εξής ένα, κι αυτό χωρίς γεωπολιτικό περιεχόμενο: Την άδεια να επιχειρήσει στο έδαφος της Συρίας με την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» και να καταλάβει την πόλη Αλ Μπαμπ, φράζοντας τον δρόμο στους Κούρδους, που επιδιώκουν την ένωση των καντονιών τους. Και λέμε «χωρίς γεωπολιτικό περιεχόμενο», γιατί η κατοχή αυτής της περιοχής αφ’ εαυτή δεν παράγει γεωπολιτικά αποτελέσματα, ενώ είναι δύσκολο να παραμείνει εκεί για πολύ, αφού ο Ασαντ και ο αραβικός κόσμος θα απαιτήσουν την παράδοση της περιοχής στις νόμιμες δυνάμεις της Συρίας.

Οσον αφορά τα σύννεφα που είπαμε παραπάνω, η Τουρκία θα πρέπει να πείσει τους εμπειρογνώμονες του Πούτιν, που βρίσκονται στη Αγκυρα για να εξετάσουν τις πτυχές της δολοφονίας, για ποιο λόγο σκότωσαν τον δράστη, αφού ήταν φανερό ότι δεν είχε πυρομαχικά και το πιο λογικό θα ήταν να τον αφήσουν να εξαντληθεί και να τον συλλάβουν ζωντανό, προκειμένου να τους οδηγήσει στους ενορχηστρωτές της δολοφονίας. Τέλος, τα σύννεφα κάθονται βαριά πάνω από την Αγκυρα για έναν επιπλέον λόγο: το μέτωπο της Αλ Νούσρα, που ανέλαβε την ευθύνη της δολοφονίας, είναι επί σειράν ετών συνεργαζόμενο με το τουρκικό κράτος, ενώ ο ίδιος ο Ερντογάν, προτού κάνει την κυβίστηση και συνταχθεί με τη Ρωσία, υπό τον φόβο των Κούρδων, διαλαλούσε ότι δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια