Τελικά, μια... υποσχετική για το χρέος, αντίστοιχη αυτής που είχε λάβει η Αθήνα τον Νοέμβριο του 2012, είναι το καλύτερο που μπορεί να πάρει τώρα η κυβέρνηση από τους δανειστές, υπό την προϋπόθεση -βέβαια- να έχουν εκπληρωθεί στο ακέραιο οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει.
Η απότομη προσγείωση στην οδυνηρή πραγματικότητα για την κυβέρνηση είναι πλέον γεγονός, καθώς από εκεί που ο κ. Τσίπρας τα ζητούσε όλα (ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση και λήψη μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους ταυτόχρονα μέχρι το τέλος του έτους), θα αρκεστεί μάλλον σε μια θετική δήλωση ότι μετά το 2018, και εφόσον έχουν γίνει όλες οι μεταρρυθμίσεις που έχουν προγραμματιστεί από την τρόικα, θα ξεκινήσει η διαδικασία για το ελληνικό χρέος.
Η τοποθέτηση του εκπροσώπου του ΔΝΤ, Τζέρι Ράις, ότι τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους δεν χρειάζεται να εφαρμοστούν εκ των προτέρων, αλλά αρκεί μια «υποσχετική» από τους Ευρωπαίους που θα τα περιγράφει αναλυτικά, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Ενδιαφέρον είχε επίσης η δήλωση του υπουργού Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτου, ο οποίος έκανε την ανάγκη φιλοτιμία και συμφώνησε με το Ταμείο, λέγοντας ότι «το ΔΝΤ και η ελληνική κυβέρνηση θέλουν έναν καθαρό διάδρομο για το πώς θα πορευτεί η Ελλάδα και πώς θα βγει από το πρόγραμμα το 2018».
Είναι σαφές ότι υπάρχει πλέον σημείο συμβιβασμού μεταξύ του Βερολίνου και του ΔΝΤ, αλλά είναι επίσης σαφές ότι μια τέτοια «λύση» δεν βοηθά καθόλου την ελληνική κυβέρνηση, η οποία είχε επενδύσει πολλά στην επιτάχυνση των διαδικασιών για τη διευθέτηση του χρέους. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήδη οι συζητήσεις για το 4ο Μνημόνιο που θα «συνοδεύει» τη λύση του χρέους έχουν ήδη ξεκινήσει στις Βρυξέλλες.
Κοντολογίς, η κυβέρνηση μετά το... διάλειμμα με τη φαρσοκωμωδία των τηλεοπτικών αδειών που την απασχόλησε επί... εξάμηνο επιστρέφει στα πραγματικά προβλήματα, που απαιτούν αποφάσεις!
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια