Εμφύλιος στη γαλλική Δεξιά

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Ο Ζιπέ δεν δίνει απλώς σκληρή μάχη για τον δεύτερο γύρο των προκριματικών εκλογών των Ρεπουμπλικάνων, αλλά επιχειρεί να απαξιώσει συνολικά τον Φιγιόν, που εξέπληξε με την πρωτιά του στον πρώτο γύρο:
Τον παρουσιάζει ως σκληρό δεξιό, στα δεξιά του Σαρκοζί και ως κοινωνικά ανάλγητο, όψιμο φιλελεύθερο θατσερικής κοπής, και όπως είναι φυσικό εισπράττει απάντηση σε παρόμοιους τόνους.

Έτσι, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου, η γκολική παράταξη θα βγει βαριά τραυματισμένη και με δυναμική διαρροής είτε προς τη Λεπέν είτε προς την επιλογή της αποχής. Ο Ζιπέ πλαγιοκοπεί τον Φιγιόν από δύο πλευρές: Τον παρουσιάζει ως υπερσυντηρητικό, που ό,τι κερδίσει σε βάρος της Λεπέν κινδυνεύει να το χάσει προς το Κέντρο, και ξένο προς την πατερναλιστική-παρεμβατική παράδοση της γκολικής Δεξιάς σε ό,τι αφορά τις κοινωνικοοικονομικές ισορροπίες. Έξι χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης στην Ευρωζώνη, την άνοιξη του 2010, οι δύο μεγάλες παρατάξεις που εναλλάσσονται στην εξουσία τα τελευταία 25 χρόνια διέρχονται μια υπαρξιακή κρίση ταυτότητας:

Ο Ολάντ έχει συρρικνωθεί σε μονοψήφιο ποσοστό και το ερώτημα που τίθεται είναι αν θα συμπαρασύρει στην πολιτική του εξαέρωση και το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Μετά την επερχόμενη σκληρή, συνθλιπτική ήττα στην προεδρική και στις βουλευτικές εκλογές της άνοιξης, θα τεθεί όχι απλά θέμα αλλαγής ηγεσίας στους Σοσιαλιστές, αλλά συνολικής επανίδρυσης του πολιτικού αυτού χώρου. Η γκολική Δεξιά βγήκε βαριά τραυματισμένη από την υιοθέτηση από τον Σαρκοζί στην περίοδο 2007-2012 σκληρής ακροδεξιάς κατασταλτικής ρητορικής και μετά το 2010 πλήρους υποταγής στο Βερολίνο. Σήμερα ο Φιγιόν ζητά λιγότερο κράτος και έρχεται σε ρήξη όχι μόνον με την γκολική παράδοση αλλά με μια σταθερά της γαλλικής Ιστορίας από την εποχή του Λουδοβίκου του 14ου!

Η πρωτιά του Φιγιόν στον πρώτο γύρο, όπως δείχνουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των σχετικών ερευνών της κοινής γνώμης, δεν ήταν υιοθέτηση της άγνωστης μέχρι πριν από λίγες μέρες πλατφόρμας του, αλλά ψήφος απόρριψης του κατεστημένου διδύμου Σαρκοζί - Ζιπέ, με τη στήριξη ενός αουτσάιντερ, ένα φαινόμενο που παραπέμπει στην έκπληξη Τραμπ στις προκριματικές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ.

Εδώ όμως σταματούν οι ομοιότητες. Αν στον χώρο της Δεξιάς η αντισυστημική ψήφος εκφράσθηκε υπέρ του Φιγιόν, σε εθνικό εκλογικό επίπεδο ο συμβολισμός της αντισυστημικής εξέγερσης παραμένει προφανώς η ψήφος υπέρ της Λεπέν. Η ψήφος υπέρ του Φιγιόν είναι εξαιρετικά ρευστή, καθώς το 53% που τον ψήφισε πήρε την απόφασή του τις τελευταίες μέρες πριν από τον πρώτο γύρο.

Πηγή: Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.