Η έπαρση του Βερολίνου

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος
Όσο ωραία κι αν ακούγονται στα αυτιά μας οι ειλικρινείς και ξεκάθαρες θέσεις του Αμερικανού προέδρου Ομπάμα για το χρέος και τη λιτότητα, ειδικά δε όταν αυτές διατυπώνονται από την Αθήνα σε μία επίσκεψη πολύ υψηλών συμβολισμών,
δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτό το τελευταίο: ότι πρόκειται για συμβολισμούς που, όμως, δεν θα οδηγήσουν σε κάποιο πραγματικό αποτέλεσμα.

Για να συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα έπρεπε όλα αυτά να μπορούσαν να μετακινήσουν το Βερολίνο από την πολιτική του. Και, αυτό, πολύ απλά, αποκλείεται να συμβεί.

Ηδη από χθες το απόγευμα η γερμανική κυβέρνηση έστειλε το γνωστό και χιλιοειπωμένο μήνυμά της: ότι ακούει αυτά που λέει ο Αμερικανός πρόεδρος και τα σέβεται, αλλά τα έχει ξανακούσει πολλές φορές, τα έχει σεβαστεί άλλες τόσες, αλλά δεν πρόκειται να την επηρεάσουν. Κι αυτό δεν αφορά μόνον τον υπουργό Σόιμπλε, αλλά ολόκληρη την γερμανική κυβέρνηση – η πολλάκις διατυπωμένη ιδέα ότι υπάρχει διάσταση στους κόλπους της με την καγκελάριο Μέρκελ να θέλει κάτι διαφορετικό αλλά να μην μπορεί να το «περάσει», στερείται παντελώς σοβαρότητας.

Η Γερμανία δεν πρόκειται να μετακινηθεί ούτε χιλιοστό από τις θέσεις της. Δεν το έκανε όταν ο πρόεδρος Ομπάμα έλεγε τα ίδια έχοντας μπροστά του χρόνια θητείας. Θα το κάνει τώρα που έχει εβδομάδες; Ασφαλώς όχι.

Το Βερολίνο φέρει τεράστια ευθύνη για τον κατακερματισμό της Ευρώπης, οι διαλυτικές τάσεις της οποίας είναι σήμερα ισχυρότερες από ποτέ. Η Γερμανία λέει ότι υπηρετεί μια κοινή ευρωπαική ιδέα, αλλά, στην πραγματικότητα, υπηρετεί τα αμιγώς δικά της εθνικά ηγεμονικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, στα οποία φοράει μία ευρωπαική «προβιά» προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα οφέλη και να ελαχιστοποιήσει τις δυσκολίες και την κριτική.

Το κάνει αυτό εδώ και χρόνια, χωρίς την παραμικρή έκπτωση. Και θα συνεχίσει να το κάνει όχι απλώς με τον ίδιο, αλλά, πιθανότατα και με πιο έντονο ακόμα τρόπο, καθώς αυτό που θεωρεί ότι διασφαλίζει είναι πολύ σημαντικό για την γερμανική πολιτική.

Ουδείς πρόκειται να τους πείσει να μετακινηθούν από τις απόψεις τους.

Το κακό, σε αυτή την υπόθεση είναι προφανές: η Ελλάδα δεν έχει ελπίδα να ανακάμψει.

Το καλό, είναι ότι η γερμανική Ευρώπη που έχουν οικοδομήσει, πολιτικά, θεσμικά και οικονομικά, καταρρέει πλέον από μέσα. Ομως στο Βερολίνο η εθνική έπαρση πίσω από τον δήθεν «ευρωπαισμό» του πολιτικού λόγου είναι τόσο μεγάλη, που απλώς αδυνατούν να αντιληφθούν πώς, τελικά, σκάβουν τον δικό τους λάκκο, ο οποίος δεν αργεί να φανεί…


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια