Πρώτον θα είχαμε όλες τις τότε τραπεζικές καταθέσεις στα χέρια μας, οι οποίες θα μετατρέπονταν σε εθνικό νόμισμα.
Δεύτερον κυρίως θα διατηρούσαμε αλώβητες όλες τις περιουσίες μας και θα κινούμασταν από θέση ισχυρότερη από ότι σήμερα.
Τρίτον δεν θα επιλέγαμε τη βαριά φορολογία, γιατί ο στόχος θα ήταν η τόνωση της παραγωγής μέσω της δυνατότητας κατανάλωσης.
Τέταρτον, θα αναγκαζόμασταν να παράξουμε προϊόντα, να γίνουμε παραγωγική κοινωνία και όχι μόνο καταναλωτική, αφού οι εισαγωγές θα ήταν πλέον δύσκολες και ακριβές.
Είναι βέβαιο πως τον πρώτο καιρό, θα αισθανόμασταν δυσκολίες και ίσως προβλήματα στην τροφοδοσία με προϊόντα, αλλά γρήγορα η κατάσταση θα εξομαλυνόταν, ενώ οι θέσεις εργασίας θα πολλαπλασιάζονταν με γοργούς ρυθμούς.
Αυτά φυσικά θα γίνονταν τότε και σήμερα θα ήμασταν μια δυναμική χώρα.
Όμως ποτέ δεν είναι αργά, ας το κάνουμε ακόμα και τώρα, πριν τα χάσουμε όλα, πατρίδα και περιουσίες.
ΥΓ. Φυσικά αυτό δεν πρόκειται να το επιτρέψει ποτέ η ξιπασμένη παρασιτική εγχώρια ολιγαρχία, η οποία θέλει να αισθάνεται μέρος της διεθνούς ελίτ. Οπότε κάτι πρέπει να γίνει προς αυτή την κατεύθυνση στο εσωτερικό, ώστε να πάρει ο λαός την εξουσία στα χέρια του.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια