Συνεχίζεται το κουκλοθέατρο από τις μαριονέτες των πλουτοκρατών

του system failure

Το κουκλοθέατρο από τις μαριονέτες των πλουτοκρατών συνεχίζει ακάθεκτο τις παραστάσεις του, πάνω στα Ελληνικά ερείπια που το ίδιο δημιούργησε. Εντελώς ξαφνικά, το ΔΝΤ επιχείρησε να διορθώσει κάπως την εικόνα του, αναλαμβάνοντας αυτή τη φορά το ρόλο του "καλού".

Αυτή τη φορά, ήρθε στο τραπέζι των υποτιθέμενων διαπραγματεύσεων με μια εντελώς "ριζοσπαστική" για τις "αρχές" του πρόταση για ριζική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους με πάγωμα δόσεων έως το 2040 και σταδιακή αποπληρωμή μέχρι το 2080 με σταθερό επιτόκιο 1,5%, γνωρίζοντας από την αρχή ότι το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες ήταν αδύνατο να την αποδεχθούν.

Μέσω της Suddeutsche Zeitung, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο άνθρωπος που φαίνεται ότι έχει αναλάβει εσαεί το ρόλο του "κακού", απέρριψε, όπως ήταν αναμενόμενο, την πρόταση. Φέρεται να δήλωσε “πως δεν αποδέχεται την πρόταση του ΔΝΤ για 'πάγωμα' των επιτοκίων για την Ελλάδα και ότι 'όσο είναι αυτός υπουργός δεν πρόκειται να υπάρξει' μια τέτοια εξέλιξη. Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα, ο Σόιμπλε είναι διατεθειμένος απλώς να προβεί σε μικρότερες αλλαγές και όχι στη ριζική λύση που προτείνει το πρόγραμμα.” Μετά, μέσω της Handelsblatt, φάνηκε “αποφασισμένος να μεταφέρει ελαφρύνσεις του ελληνικού χρέους στο 2018 ώστε να αποφύγει μια απόφαση του γερμανικού Κοινοβουλίου πριν από τις εκλογές στην Γερμανία, το φθινόπωρο το 2017”. Τα γνωστά μπρος-πίσω σενάρια, οι γνωστές τακτικές, ως συνήθως με μορφή "διαρροών". Πολλές φορές δεν επαληθεύονται, αλλά ούτε και έχουν καμία σημασία.

Η προηγούμενη παράσταση δόθηκε από τους γραφειοφασίστες των Βρυξελλών, το διευθυντήριο του Βερολίνου και τους οικονομικούς δολοφόνους του ΔΝΤ,  με αφορμή πάντα την αναδιάρθρωση του χρέους, που απ'ότι φαίνεται πάει περίπατο, αν και όπως έχουμε πει, δεν τους ενδιαφέρει κιόλας, διότι δεν είναι αυτό το ζήτημα.

Οι σκηνοθετημένες διαφωνίες και υποτιθέμενες κόντρες ανάμεσα στους εκπροσώπους των πλουτοκρατών δεν είναι μια καινούργια τακτική αποπροσανατολισμού. Έχει ήδη αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο, ήδη από το 2012, ότι οι σκηνοθετημένες διαφωνίες ανάμεσα στους εκπροσώπους της τρόϊκας, χρησιμεύουν “στο να περάσουν την εικόνα ότι οι εκπρόσωποι της τρόϊκας ενίοτε αποφασίζουν αυτόνομα λόγω της εξειδίκευσης και της εμπειρίας τους και ότι εκφράζουν ελεύθερα τις διαφωνίες τους, αλλά και ότι δεν υπάρχει ένα συμπαγές μέτωπο συμφερόντων τουλάχιστον σε πανευρωπαϊκό επίπεδο που προωθεί συγκεκριμένες πολιτικές καθοδηγώντας τους.”

Η συγκυρία είναι ιδιαίτερα βολική, γιατί η φρέσκια κυβέρνηση της - έστω μεταλλαγμένης – Αριστεράς λειτουργεί αποτελεσματικότερα ως "αποσβεστήρας" της λαϊκής οργής, ελλείψει αξιόπιστων εναλλακτικών στο φάσμα της παρούσας αντιπολίτευσης, η οποία εκφράζει ως επί το πλείστον το παλαιοκομματικό κατεστημένο της διαπλοκής το οποίο κατέστρεψε τη χώρα. Ένα κατεστημένο, το οποίο ουσιαστικά ταυτίζεται απόλυτα με τους δανειστές, καθώς είναι φανατικά ταγμένο υπέρ της αντίληψης "ευρώ ή θάνατος".

Έτσι, ο Σόιμπλε παίζει μόνιμα το ρόλο του “κακού”, το ΔΝΤ αλλάζει θέσεις σαν τα πουκάμισα, εμφανίζονται προτάσεις δεξιά και αριστερά στην υποτιθέμενη διαπραγμάτευση, προκειμένου να δώσουν την ψεύτικη ελπίδα στους Έλληνες πολίτες ότι κάπου υπάρχει κάποια ρήξη και ότι κάτι πάει να αλλάξει. Δεν υπάρχει τίποτα απ'όλα αυτά στην πραγματικότητα, διότι έχουμε πει επανειλημμένα ότι οι λεπτομέρειες του Ελληνικού πειράματος είναι προκαθορισμένες και ότι ο μόνος στόχος των εκπροσώπων των πλουτοκρατών είναι να το ολοκληρώσουν όπως έχει σχεδιαστεί για να το μεταφέρουν στην υπόλοιπη ευρωζώνη. Ήδη βλέπουμε τα μέτρα που πάει να περάσει ο σύμμαχος του Τσίπρα και "Σοσιαλιστής" Ολάντ στη Γαλλία, η οποία κυριολεκτικά φλέγεται από την οργή του κόσμου. Ουσιαστικά δηλαδή, έχουμε ήδη μνημόνιο όχι μόνο για την περιφέρεια, αλλά και για την καρδιά της ευρωζώνης.

Εντωμεταξύ, την πραγματικότητα τη βιώνουμε ήδη. Δείτε τι έγινε από το 2012 μέχρι τώρα. Με ή χωρίς Τσίπρα, με πρόθυμους και απρόθυμους, με οικονομικά πραξικοπήματα και κλειστές τράπεζες, με αχυράνθρωπους σε θέσεις κλειδιά και κυβερνήσεις τεχνοκρατών, οι μαριονέτες των πλουτοκρατών περνάνε σιγά-σιγά τα μέτρα που θέλουνε, αλλά συνεχίζουν κανονικά τις παραστάσεις προς "τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού", το οποίο, δυστυχώς, ακόμα και μέσα σ'αυτό το τοπίο της απόλυτης καταστροφής συνεχίζει να έχει αυταπάτες ότι κάτι μπορεί να αλλάξει μέσα στο ευρώ.

Όπως έχει επίσης αναφερθεί ήδη “Το θέατρο θα συνεχιστεί και στο επόμενο διάστημα από τα μίντια, τους γραφειοφασίστες των Βρυξελλών, το διευθυντήριο του Βερολίνου και τους οικονομικούς δολοφόνους του ΔΝΤ. Θα προβάλλονται δήθεν εσωτερικές διαφωνίες και υπόγειες συγκρούσεις για λόγους αποπροσανατολισμού.”

Επομένως, αν θέλετε να δείτε την πραγματική εικόνα, θα πρέπει να στραφείτε στις πρόσφατες διαρροές των WikiLeaks και τις αντιδράσεις. Οι οικονομικοί δολοφόνοι του ΔΝΤ "ζήλεψαν" το οικονομικό πραξικόπημα του Ντράγκι εναντίον της Ελλάδας το καλοκαίρι του 2015, επειδή έχουν ακριβώς την ίδια "ιδεολογία", σκέπτονται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, υπηρετούν τα ίδια αφεντικά και έχουν τους ίδιους στόχους.

Επιπλέον, η απάντηση της Λαγκάρντ στην πρόσφατη επιστολή Τσίπρα με αφορμή τις διαρροές, είναι ακόμα πιο αποκαλυπτική. Όχι μόνο παρείχε πλήρη κάλυψη στους οικονομικούς δολοφόνους της, αλλά απείλησε ότι αν δεν πάρει η Ελληνική κυβέρνηση τα μέτρα που θέλει το ΔΝΤ τώρα, θα χρειαστεί να πάρει περισσότερα στο μέλλον. "Κλασική" πλέον απειλή από τους νεοφιλελεύθερους ταλιμπάν, είτε αυτοί βρίσκονται στο Βερολίνο, είτε στις Βρυξέλλες, είτε στην Ουάσιγκτον.

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια