Ήρωες στο Αιγαίο - Αθάνατοι

Γράφει η δημοσιογράφος Λέττα Καλαμαρά
Τιμή στους ήρωες νεκρούς. Τιμή σε όσους θυσιάζονται στο όνομα της Ελλάδας. Τιμή στο Αιγαίο μας. Ντροπή σε αυτούς που δουλοπρεπώς κλείνουν τα μάτια στη πραγματικότητα. Ντροπή σε αυτούς που δειλιάζουν στον εχθρό. Ντροπή σε αυτούς που ξεπουλάνε το Αιγαίο μας.

Την ώρα που τα Σκόπια με το στρατό της Ευρώπης κλείνουν τα σύνορά μας, την ώρα που η Γερμανία και η Τουρκία πλέουν στο Αιγαίο ύπουλα, την ώρα που μιλιούνια μαϊμού πρόσφυγες πνίγουν την Ελλάδα κάποιοι σκάβουν χαρακώματα, πυροβολούν άσκοπα και ονειρεύονται ανύπαρκτους εχθρούς.

Τραγική φιγούρα ο Υπουργός Άμυνας της Ελλάδας να συζητά στις Βρυξέλλες τις σύγχρονες παγκόσμιες απειλές στην Ελλάδα και την κινητοποίηση της Δύσης εναντίον αυτών και ταυτόχρονα να "χάνει" ήρωες σε άσχετα σενάρια επιστημονικής φαντασίας για τους ειδικούς. Σενάρια που από το 1996 και μετά υπηρέτησαν σκόπιμα μόνο μίζες από το υστέρημα του ελληνικού λαού. Η Τουρκία δεν έχει ούτε την ικανότητα ούτε τη θέληση ν' αντιπαρατεθεί στρατιωτικά με την Ελλάδα, πλην της περίπτωσης της προδοσίας ανάλογης της Κύπρου το 1974. Αν το πράξει αλλιώς θα είναι αυτοκτονία για την ίδια. Οι ζώντες της γερμανικής αντίστασης στα νερά του Αιγαίου μπορούν να μας το αναλύσουν καλύτερα και να μας δείχνουν ακόμα το δρόμο.

Ο πραγματικός όμως πόλεμος ξεκίνησε εδώ και χρόνια και κανείς δεν κατάλαβε από τους ιθύνοντες τον αιώνα που βρισκόμαστε. Πώς πολεμάνε οι σύγχρονοι στρατοί για το εθνικό τους συμφέρον. Ποιά είναι τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Πώς η Ελλάδα ηττάται αλλοιώνοντας την οικονομία της, την κοινωνική σύνθεσή της, το φρόνημά της, το πολίτευμά της. Πώς αλλάζει τα σύνορά της με τις Ένοπλες Δυνάμεις της απούσες από το πραγματικό πεδίο μάχης.

Η πολιτική ηγεσία της με τη σιωπηρή αποδοχή ενός αφελούς λαού που ακόμα μάταια ελπίζει και εύχεται την παγκόσμια αναταραχή και διάλυση, τάχθηκε με τους παγκόσμιους εισβολείς, με τους εμπνευστές της παγκόσμιας χρεοκοπίας, με το μυστικό στρατό της που διασχίζει το Αιγαίο καθημερινά, με την απεμπόληση της γης, του αέρα και του νερού μας. Η στρατιωτική ηγεσία όπως και όλες οι άλλες ήπιαν το νερό της σιωπής εδώ και χρόνια σε αντάλλαγμα της εξουσίας τους, μίας προδοτικής και εφήμερης ηδονής. Περιττεύουν τα στοιχεία για αυτό.  Δεν κατάλαβαν ποτέ την πραγματική απειλή που πλέον μας κυκλώνει.

Όπως δεν φύσηξε ο άνεμος στα Ίμια ποτέ έτσι και 20 χρόνια μετά δεν πυροβόλησε ο βράχος τα παλληκάρια μας. Το κακό μας το κεφάλι φταίει που υποταχθήκαμε εθιστικά στους εμπόρους των ανθρώπων, στους διακινητές των συνόρων μας, της ζωής μας. Ήρωες έχει η Ελλάδα αναρίθμητους, κανείς όμως δεν τους στέλνει να πολεμήσουν εκεί που πρέπει. Τους ξοδεύει αρνούμενη να πολεμήσει στο πλευρό της ανθρωπότητας. Στην Αντάντ του 21ου αιώνα.

Όπως ακριβώς εκατό χρόνια πριν που οι Γερμανοί δίχασαν το λαό, έπνιξαν το φιλότιμό μας και ο  Βενιζέλος πήρε τα βουνά της Μακεδονίας μέχρι να βομβαρδίσουν τον Πειραιά οι Γάλλοι της Αντάντ και να είμαστε επιτέλους με τους νικητές. Έτσι και τώρα ένα αφήγημα επί δεκαετίες ενός ανίκανου και ανύπαρκτου εχθρού, ένα αιώνιο σχεδόν πια σύνδρομο ήττας και προδοσιών από Υπουργούς Άμυνας εθισμένους στη μίζα, φιλοξενούμενους ακόμα και στον Κορυδαλλό,  κρατά τους ήρωες μακριά από τον πόλεμο, από τις ακτές της Λέσβου και της Κω. Φυσικό επακόλουθο αποτέλεσμα το ΝΑΤΟ να αποβιβαστεί σύντομα σ’ αυτές για να πολεμήσει τον εχθρό μας, γιατί εμείς αρνούμαστε να το πράξουμε προκαλώντας ακόμα και την δυστυχία μας, υπακούοντας προδοτικούς πολιτικούς, τασσόμενοι στο πλευρό ουσιαστικά του εχθρού μας.

Έστω και τώρα την ύστατη στιγμή ας γίνει φάρος η σημερινή θυσία όπως και οι προηγούμενες, ας κινηθούμε να πολεμήσουμε εκεί που ο εχθρός μας διαβρώνει, εκεί που ενδοτικοί ντόπιοι ηγέτες κλείνουν τα μάτια υπηρετώντας την άλωση της Ελλάδας. Εκεί που ξεδιάντροπα οι ιθύνοντες δεν βλέπουν τίποτα παρά την αμοιβή τους.

Ας μην ξοδεύουμε άλλους ήρωες. Ας υπηρετήσουμε την Ελλάδα πραγματικά. Ας ξανακάνουμε την Ελλάδα μεγάλη.

Τιμή στο ένδοξο Πολεμικό Ναυτικό μας.

Αιωνία η μνήμη των θανόντων, παρηγοριά στους συγγενείς που γνώρισαν αληθινούς ήρωες της Ελλάδας…




* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια