Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Συγκλονισμένη η παγκόσμια κοινή γνώμη από τη φωτογραφία του μικρού Σύρου που κειτόταν νεκρός στην ακρογιαλιά της Αλικαρνασσού, θύμα γεωπολιτικών σχεδίων, σχεδίων περιφερειακών παραγόντων, κυκλωμάτων διακίνησης και εμπορίου ανθρώπινων ψυχών και ολιγωριών εθνικών κρατών που συνορεύουν με εστίες κρίσεων.

Όμως κι εδώ η υποκρισία ορισμένων περισσεύει! Γι' αυτό θα κάνουμε μια συνοπτική συνολική θεώρηση του φαινομένου, για να μη δώσουμε την ευκαιρία και πάλι σε εκείνους που παίζουν με τις λέξεις και τις ζωές δυστυχισμένων ανθρώπων να στρεβλώσουν εκ νέου την πραγματικότητα.
Όσον αφορά το κύμα προσφύγων προς την Ευρώπη, αν εξαιρέσουμε τις πληγές του Αφγανιστάν, της Παλαιστίνης, της Σομαλίας και του Σουδάν, που άνοιξαν με ευθύνες της Δύσης και είναι παλιές, πλην όμως συνεχίζουν να χαίνουν, οι νέες πληγές που τροφοδοτούν τα κύματα προσφύγων στην Ευρώπη είναι κατά βάση αυτές της Λιβύης και της Συρίας.
Στη Λιβύη πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν η Γαλλία και η Αγγλία, την ώρα που οι ΗΠΑ του Μπαράκ Ομπάμα προτίμησαν να τηρήσουν μια στάση συντονισμού και καθοδήγησης της όλης επιχείρησης ανατροπής του Καντάφι, ενώ οι δύο ευρωπαϊκές χώρες συμμετείχαν ενεργά στους βομβαρδισμούς με πολεμικά αεροσκάφη. Τότε ο Καντάφι προειδοποιούσε την Ευρώπη ότι θα πληρώσει με την άφρονα πολιτική της, γιατί, αν διασαλευτεί η έννομη τάξη στη Λιβύη, θα πλημμυρίσει η Ευρώπη με μετανάστες. Πράγμα που έγινε.
Αν θέλουμε δε να δούμε τους πραγματικούς ιθύνοντες και υπευθύνους του δράματος της Λιβύης και των προσφύγων που προέρχονται από κει, δεν έχουμε παρά να ερευνήσουμε και να δούμε ποιοι είναι εκείνοι που συνεχίζουν αδιάλειπτα να καρπώνονται τα έσοδα από το πετρέλαιο της Λιβύης,το οποίο συνεχίζει να ρέει, ενώ δεν πρέπει να παραβλέπονται και οι γεωπολιτικές πτυχές του θέματος, δηλαδή η αποβολή από τη Λιβύη της Κίνας και της Ρωσίας, με επενδύσεις πολλών δισεκατομμυρίων να τις έχει φάει η άμμος της ερήμου!
Οσον αφορά τη Συρία, οι ευθύνες της Ευρώπης είναι ελάσσονες σε σχέση με τις μείζονες ευθύνες κυρίως των ΗΠΑ, της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ, που ευθύνονται για το δράμα του συριακού λαού, τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, τα εκατομμύρια πρόσφυγες, ένας από τους οποίους ο μικρός, το άψυχο σώμα του οποίου απαθανάτισε ο φωτογραφικός φακός στην ακτή της Αλικαρνασσού.
Ιδίως στην περίπτωση της Συρίας, αν ο κόσμος μας ήταν κοινωνία... αγγέλων, θα έπρεπε οι ηγέτες των προαναφερθεισών χωρών να δικαστούν ως εγκληματίες πολέμου, ως κύριοι υπεύθυνοι των αποτρόπαιων εγκλημάτων που παρακολουθούμε να γίνονται στο έδαφος της Συρίας και στις ελληνικές θάλασσες, όπου θαλασσοπνίγονται αθώοι άνθρωποι.
Αρα, όσοι ρίχνουν τα βέλη τους στην Ευρώπη για το κύμα των προσφύγων από τη Λιβύη καλό θα είναι να στοχεύουν συγκεκριμένα στη Γαλλία και την Αγγλία και όχι στην Ευρώπη, η οποία, αν έχει κάποια ευθύνη, είναι γιατί παραμένει ένας πολιτικός νάνος, αντί να αποκτήσει ενιαία πολιτική υπόσταση, η οποία θα προστατεύει τις χώρες της Ε.Ε. από εξωτερικές επιβουλές και θα είναι σε θέση να ασκεί σοβαρή και στιβαρή πολιτική σε μια σειρά από ζητήματα που την αφορούν, όπως είναι το προσφυγικό και η λαθρομετανάστευση.
Σε σχέση με το ζήτημα των προσφύγων από τη Συρία, οι ευθύνες της Ευρώπης επικεντρώνονται και πάλι στον πολιτικό νανισμό της και όχι σε ουσιαστικές ευθύνες στο έγκλημα της Συρίας, για το οποίο είπαμε παραπάνω ποιοι ευθύνονται και ποιοι είναι οι εγκληματίες πολέμου.
Οσον αφορά τις ευθύνες της Ελλάδας, η πατρίδα μας είναι θύμα όλης αυτής της κατάστασης.
Θύμα γιατί παρακολουθεί να ολοκληρώνεται η γενοκτονία των χριστιανών, η τελική φάση της οποίας είχε αρχίσει το 1914, και πάλι με βασικούς πρωταγωνιστές τους Τούρκους.
Θύμα γιατί παρακολουθεί την καταστροφή μιας φίλης χώρας και ενός συγγενούς λαού, αφού είναι γνωστοί οι προαιώνιοι πολιτισμικοί και φυλετικοί δεσμοί των Ελλήνων με τους κατοίκους της χώρας των Σελευκιδών, της Συρίας.
Θύμα γιατί με αφορμή την κρίση στη Συρία καλείται να διαχειριστεί ένα ζήτημα, αυτό των προσφύγων, για το οποίο δεν φέρει καμία απολύτως ευθύνη και το οποίο την ξεπερνά ως μέγεθος για τη διαχείρισή του.
Τέλος, να τονίσουμε ότι η κατάσταση για την πατρίδα μας έγινε ακόμα πιο δραματική λόγω της ανικανότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. και της αρμόδιας υπουργού, που κατέστησε τη χώρα ελκυστική με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων.
Ας ελπίσουμε ότι το δράμα θα ολοκληρωθεί εντός του 2016, εκτός κι αν οι ΗΠΑ το έβαλαν αμέτι μουχαμέτι να διαλύσουν την Ευρώπη.

Εφημερίδα Δημοκρατία

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.