Όταν προκηρύχθηκαν οι εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου φάνταζαν ως μια αναμέτρηση με μετρημένα κουκιά! Όμως η αλήθεια είναι ότι αυτή τη φορά τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά. Στην ουσία πρόκειται για εκλογές που έχουν πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά στη μνημονιακή περίοδο.
Δύο είναι τα βασικά στοιχεία που διαμορφώνουν τα νέα δεδομένα: Ότι έπειτα από πολλά χρόνια έχουμε ενώπιόν μας μια εκλογική μάχη με ανοιχτά χαρτιά και ότι για πρώτη φορά διεκδικητές της εξουσίας είναι δύο μνημονιακά κόμματα! Την περασμένη πενταετία είχαμε εκλογές, όπου η αντιπολίτευση εμφανιζόμενη ως αντιμνημονιακή προσπαθούσε να πάρει την εξουσία από τη μνημονιακή κυβέρνηση. Με τέτοια ρητορική κέρδισε ο Σαμαράς τον Παπανδρέου το 2012 και με τον ίδιο τρόπο επικράτησε ο ΣΥΡΙΖΑ της μεταλλαγμένης Ν.Δ. τον περασμένο Ιανουάριο.
Τώρα όμως δεν υπάρχουν εύκολα συνθήματα και παχιές υποσχέσεις για «επαναδιαπραγμάτευση με τους δανειστές» ή για «κατάργηση του Μνημονίου με έναν νόμο και ένα άρθρο»! Το τοπίο είναι ξεκάθαρο και οδηγεί στον μονόδρομο των άγριων μέτρων που θα εφαρμόσουν την επόμενη ημέρα είτε ο Τσίπρας είτε ο Μεϊμαράκης (με τους συμμάχους που αναγκαστικά θα πρέπει να βρουν) ή μαζί από κοινού!
Η σύγκρουση κορυφής λοιπόν για πρώτη φορά ύστερα από πέντε χρόνια δεν είναι «Μνημόνιο - αντιμνημόνιο» αλλά «ροζ» ή «γαλάζιο Μνημόνιο». Εξίσου ξεκάθαρες είναι και οι θέσεις των άλλων κομμάτων.
Η ΛΑΕ του Λαφαζάνη τάσσεται υπέρ της δραχμής (ακόμα και αν δεν το λέει ξεκάθαρα για να μην τρομάξει), το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμα να παίξουν τον ρόλο του πρόθυμου εταίρου για την εφαρμογή του Μνημονίου με τις ευλογίες των δανειστών, το ΚΚΕ βαδίζει στον δικό του δρόμο της απομόνωσης, ενώ η Χρυσή Αυγή με φιλολαϊκή ατζέντα προσπαθεί να προσελκύσει τους δυσαρεστημένους αντιμνημονιακούς. Ο ρόλος και οι προθέσεις όλων είναι ξεκάθαρα και αυτή τη φορά ο λαός δεν θα έχει τη δικαιολογία ότι «παραπλανήθηκε» και έκανε λάθος.
Και τα κόμματα όμως (κυρίως τα δύο μεγάλα) αυτή τη φορά δεν έχουν τη δυνατότητα να κοροϊδέψουν και να τάξουν λαγούς με πετραχήλια. Αν το κάνουν πάλι, ξέρουν ότι το μαύρο θα πέσει σύννεφο!
Εφόσον όμως είναι έτσι και ο δρόμος είναι... μονόδρομος, τότε ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών και ποια διαφορά θα έχει αν έρθει πρώτη η Ν.Δ. ή ο ΣΥΡΙΖΑ, με δεδομένο ότι και οι δύο θα εφαρμόσουν το ίδιο Μνημόνιο; Ακριβώς σε αυτό το ερώτημα προσπαθούν αγωνιωδώς να απαντήσουν Τσίπρας και Μεϊμαράκης. Επί της ουσίας ανταγωνίζονται για το ποιος θα είναι ο καλύτερος μνημονιακός διαχειριστής! Επομένως ο ελληνικός λαός είναι εγκλωβισμένος στη μονομαχία του τυφλού με τον μονόφθαλμο για το ποιος θα οδηγήσει τη χώρα σε ακόμα βαθύτερο σκοτάδι!
Ποτέ άλλοτε οι δύο υποψήφιοι πρωθυπουργοί δεν είχαν τόσα κοινά και δεν ήταν από πριν γνωστό ότι θα λάβουν ακριβώς τα ίδια μέτρα την επόμενη ημέρα.
Γι' αυτό λοιπόν οι εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου δεν μοιάζουν με καμία προηγούμενη αναμέτρηση. Αρα θα είναι πολύ δύσκολο να τις εκτιμήσουν σωστά και οι δημοσκόποι, που ούτως ή άλλως πέφτουν συνεχώς έξω τα τελευταία χρόνια.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια