Το σκάφος θα καθελκυστεί σύμφωνα με τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις το 2021 με στόχο να ενταχθεί επιχειρησιακά στο τουρκικό Ναυτικό το 2023 στα 100χρονα της τουρκικής Δημοκρατίας.
Η ναυπήγησή του αναμφισβήτητα θέτει την Τουρκία στο κλαμπ των χωρών που διαθέτουν ανάλογα σκάφη και θα χρησιμοποιηθεί εκτός από τα καθαρά επιχειρησιακά του καθήκοντα ως μέσο προβολής ισχύος στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Η ναυπήγησή του όμως σημαίνει και κάτι άλλο: Ότι η Τουρκία ξεφεύγει πια από τα στενά πλαίσια της υποτιθέμενης ισορροπίας στο Αιγαίο αφήνοντας την Ελλάδα πίσω και ασθμαίνουσα και χωρίς καμία δυνατότητα να ανταγωνιστεί πλέον την τουρκική πολεμική μηχανή.
Και φυσικά δεν πρόκειται μόνο για θέμα «ανταγωνισμού» αλλά για ουσιαστική απώλεια κάθε έννοιας αποτροπής στο ακήρυχτο πόλεμο στο Αιγαίο αλλά και την Ν.Α. Μεσόγειο.
Σημαίνει όμως και κάτι άλλο πιο σοβαρό: Ότι η χώρα μας έχει ουσιαστικά «καταθέσει» τα όπλα σε ότι αφορά την δημιουργία ενόςε ικανού αποτρεπτικού στρατιωτικού μηχανισμού με ότι αυτό συνεπάγεται.
Παλαιότερα στη δεκαετία του ΄70 υπήρχε το λεγόμενο δόγμα Αβέρωφ: Αυτό συνίστατο στο γεγονός ότι μπροστά στην ποσοτική υπεροχή της Τουρκίας η Ελλάδα θα παρέτασσε μια δύναμη με υψηλά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Τώρα πλέον ούτε την ποιοτική συνιστώσα έχουμε, ούτε βέβαια και την ποσοτική.
Στην έκθεση της αμυντικής αναδιοργάνωσης της Τουρκίας που δημοσιοποιήθηκε το 2014, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις βρίσκονται ήδη στο στάδιο της υλοποίησης ενός προγράμματος αναδιοργάνωσης και ριζικής μεταρρύθμισης και όλα αυτά εντός πλαισίου ενός γενικότερου οράματος:
Ο Ιλκέρ Γκουρέλ, καθηγητής ναυτικής ασφάλειας στο πανεπιστήμιο της Άγκυρας αναφέρει στην έκθεσή του με τίτλο «Όραμα για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις 2033».
«Μια χώρα που σκοπεύει να αναδειχθεί ανάμεσα στις 10 ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου, μέχρι το 2033, με ακαθάριστο εθνικό προϊόν της τάξης των 2 τρισ. δολαρίων, μιας χώρας με δύο πυρηνικούς σταθμούς, και μιας χώρας που προβλέπεται πως ο πληθυσμός της θα φτάσει τα 90 εκατ. έχει εθνικά συμφέροντα σε παγκόσμια κλίμακα.
Σήμερα το Ναυτικό προσπαθεί να αποκτήσει βάση στο Κατάρ, ώστε να μπορεί να επεμβαίνει στη Σομαλία και να επιδεικνύει την τουρκική σημαία στην Ασία και τον Ειρηνικό. Με το νέο σκάφος το τουρκικό Ναυτικό πραγματοποιεί ένα ποιοτικό άλμα», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Γκουρέλ και συνεχίζει:
«Το Όραμα για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις του 2033 εξυπηρετεί τους στρατιωτικούς, καθώς τους δίνει νέες δυνατότητες, αλλά και τους πολιτικούς, στην Τουρκία, οι οποίοι σκοπεύουν να αξιοποιήσουν τις νέες αυτές στρατιωτικές δυνατότητες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό μέτωπο. Το ερώτημα είναι πως, πότε και εναντίον ποιου θα χρησιμοποιηθεί η ανανεωμένη τουρκική ισχύς».
«Έλα ντε» θα μπορούσε να απαντήσει κάποιος στο ρητορικό ερώτημα του Τούρκου καθηγητή.
Είναι εμφανές πως οι δυνατότητες που θα προσφέρει το νέο πλοίο στο τουρκικό Ναυτικό είναι τεράστιες και αυτό θα αποτελέσει βασικό εργαλείο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, σύμφωνα με Τούρκο ειδικό, καθώς «θα μπορεί να μεταφέρει την τουρκική ισχύ μακρά».
Σε ότι αφορά το σκάφος το ίδιο θα έχει αυτονομία 50 ημερών, με ταχύτητα 22 κόμβων, εκτόπισμα 27.436 τόνων και μήκος 231 μέτρα ενώ θα μπορεί να μεταφέρει μέχρι και 15 μαχητικά F-35B.
Αν και θα μεταφέρει αεροσκάφη και ελικόπτερα το σκάφος είναι στην πραγματικότητα, περισσότερο από αεροπλανοφόρο. Θα είναι ένα σκάφος ικανό να μεταφέρει αποβατικές δυνάμεις με τα όπλα και τα πυρομαχικά τους, μαζί με άρματα μάχης και άλλα οχήματα σε κρίσιμες αποστολές. Θα μεταφέρει μικρότερα αποβατικά σκάφη μέσω των οποίων θα αποβιβάζονται τα μεταφερόμενα οχήματα και υλικά και φυσικά το προσωπικό.
Το σχέδιο του νέου σκάφους υποστηρίζεται ενθέρμως τόσο από την ηγεσία του Τουρκικού Ναυτικού, όσο και από τον πρόεδρο Ερντογάν, ο οποίος το θεωρεί, πέραν του στρατιωτικού του ρόλου, ως ένα σκάφος που θα προσδώσει κύρος στην Τουρκία.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια