 |
Γράφει ο Νίκος Μελέτης
|
Ο ελληνικός λαός ψήφισε χθες με γνώμονα την οργή του, την απογοήτευσή του, την απελπισία του και την ελπίδα ότι ακόμη κι αν δεν αξίζει να δοκιμάσει κανείς τις εύκολες λύσεις που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον θα έχει τιμωρήσει τους προηγουμένους.
Με απλοχεριά έδωσε την πλειοψηφία στον Αλέξη Τσίπρα για να υλοποιήσει το πρόγραμμα που υποσχέθηκε. Να αποκαταστήσει αδικίες και εισοδήματα, να φέρει δουλειές, να «κουρέψει» το χρέος, να αλλάξει την Ευρώπη. Τα μόνα που δεν διαθέτει πλέον η Ελλάδα είναι ο χρόνος, το χρήμα και η ανοχή.
Η πρώτη ευκαιρία που δόθηκε στην ελληνική Αριστερά είναι ίσως η τελευταία της χώρας. Και αυτό είναι το μεγάλο βάρος που πρέπει να σηκώσει από αύριο μία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Περίοδος χάριτος δεν υπάρχει στη διαπραγμάτευση που έχει ήδη ξεκινήσει. Περιθώριο για ανευθυνότητες, αυτοσχεδιασμούς και πειραματισμούς καθηγητών, διανοουμένων και ιδεοληπτικών δεν υπάρχει. Τα όσα λέγονταν μέχρι χθες ως εξυπνάδες στα πάνελ των καναλιών θα είναι καταστροφικά εάν επαναληφθούν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης.
Για πρώτη φορά ο εθνικός στόχος είναι σαφής: να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη και να ακυρώσει την τροχιά συνολικής περιθωριοποίησης στην οποία έχει μπει τα τελευταία χρόνια. Η μέθη της εκλογικής νίκης αρχίζει να κοπάζει και ο κ. Τσίπρας θα πρέπει είτε να αναζητήσει τη σύμπραξη σοβαρών φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων για την προώθηση του εθνικού στόχου, είτε την ευκαιριακή στήριξη από επικίνδυνες γραφικές μονάδες που προσβάλλουν με την ύπαρξή τους το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Γιατί το 37% ή το 38% είναι πολύ μικρότερο από το υπόλοιπο 62%. Και ότι οι 148 ή οι 151 έδρες θα είναι είναι πολύ λίγες για να περάσει το πακέτο μέτρων που περιμένει στη γωνία στο πλαίσιο της «αλλαγής σελίδας».
Τότε ούτε σούξου-μούξου, ούτε άλλοθι θα υπάρχουν πια. Ολοι θα καταλάβουν το «τι εστί βερίκοκο...».
Έθνος
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια