Σενάρια για τις επερχόμενες εκλογές


Μια κρίσιμη καμπή για Ελλάδα και Ευρώπη


του system failure

Μετά την αποτυχία της κυβέρνησης να μαζέψει τους 180 για εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, η χώρα μπαίνει και πάλι σε μια σύντομη προεκλογική περίοδο. Κατά το επόμενο διάστημα και μέχρι τις 25 Ιανουαρίου, θα πρέπει να περιμένουμε μια άνευ προηγουμένου προπαγάνδα από τους γνωστούς μηχανισμούς της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής μαφίας εντός και εκτός Ελλάδας.
Ήδη, έχει αρχίσει και πάλι ένας νέος γύρος της γνωστής προπαγάνδας της καταστροφής, με πρωτεργάτη τον ίδιο τον Σαμαρά, αλλά και με την αναμενόμενη πλέον "έξωθεν" βοήθεια, καθώς ο χρόνος μέχρι την ημέρα των εκλογών είναι σχετικά λίγος.

Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν προβάδισμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, προς το παρόν, αλλά είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ακολουθούν ορισμένα σενάρια:

Σενάριο 1:

Ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίζει αυτόνομη κυβέρνηση, ή, κυβέρνηση συνασπισμού με κόμματα του αντι-μνημονιακού μετώπου. Πρόκειται για το χειρότερο σενάριο για την παγκόσμια χρηματοπιστωτική μαφία, καθώς θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια "ανεξέλεγκτη" άνοδο της Αριστεράς στην Ευρώπη. Στην περίπτωση αυτή, η τραπεζομιντιακή δικτατορία στην Ελλάδα θα κηρύξει πόλεμο εναντίον της νέας κυβέρνησης, με σκοπό να την αποσταθεροποιήσει και να την ρίξει από το βάθρο της εξουσίας, όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Σενάριο 2:

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρνει να συγκεντρώσει το απαραίτητο ποσοστό για να σχηματίσει αυτόνομη κυβέρνηση. Καθώς οι επιλογές στο αντι-μνημονιακό μέτωπο είναι περιορισμένες, ενδεχομένως να αναγκαστεί να σχηματίσει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ (εφόσον μπει στη βουλή), το οποίο θα εμφανιστεί με ένα πιο φιλολαϊκό προφίλ, έτοιμο να απομακρυνθεί από την νεοφιλελεύθερη ιδεολογία για να επιστρέψει στις ιδεολογικές του ρίζες, ή, ακόμα και με το Ποτάμι, το οποίο είναι ένα καθαρό δημιούργημα του μιντιακού κατεστημένου, προκειμένου να αποσπάσει ψήφους από την Αριστερά. Ενδεχομένως τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να θεωρήσουν ότι θα έχουν το πάνω χέρι και θα επιβάλουν τις δικές τους αποφάσεις, αλλά είναι βέβαιο ότι τα συστημικά αυτά κόμματα θα χρησιμοποιηθούν για να ελέγξουν την κυβερνητική συμμαχία με σκοπό να προστατεύσουν τα "επιτεύγματα" του Ελληνικού πειράματος, σε πρώτη φάση, στο όνομα, πάντα, των "μεταρρυθμίσεων". Στη συνέχεια, θα χρησιμοποιηθούν για να αποσταθεροποιήσουν την κυβερνητική συμμαχία, εφόσον το συστημικό κατεστημένο νιώσει ότι αρχίζει να απειλείται σοβαρά η κυριαρχία του.

Σενάριο 3:

Κανένα από τα δύο μέτωπα δεν καταφέρνει να σχηματίσει κυβέρνηση. Σε περίπτωση πολιτικού αδιεξόδου με επαναλαμβανόμενες εκλογικές διαδικασίες, το συστημικό κατεστημένο θα βρει μια καλή δικαιολογία για να σχηματίσει μια κυβέρνηση εξολοκλήρου από τεχνοκράτες, που θα αποτελούνται ως επί το πλείστον από τραπεζικές μαριονέτες, η οποία θα παρουσιαστεί ως η μόνη βιώσιμη λύση. Αυτού του είδους το "υπο-πείραμα" έχει ήδη δοκιμαστεί σε Ελλάδα και Ιταλία με τις τραπεζικές μαριονέτες Παπαδήμο και Μόντι. Αυτή η "λύση"-παράμετρος στο Ελληνικό πείραμα θα μπορούσε να αποτελέσει σοβαρή απειλή για την Ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική δημοκρατία, καθώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες χώρες, σε περιόδους πολιτικών κρίσεων, καταλήγοντας τελικά μια μόνιμη πρακτική και τελικά, εδραιώνοντας οριστικά την κυριαρχία των πλουτοκρατών επί της πλειοψηφίας.

Σενάριο 4:

Η άνευ προηγουμένου προπαγάνδα της καταστροφής που θα εξαπολυθεί από τους μηχανισμούς της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής μαφίας εντός και εκτός Ελλάδας, κατά τη διάρκεια της σύντομης περιόδου μέχρι την ημέρα των εκλογών, καταφέρνει να πείσει μια κρίσιμη μάζα αναποφάσιστων, να ψηφίσουν για "σταθερότητα". Έτσι, η Νέα Δημοκρατία παίρνει οριακό προβάδισμα και καταφέρνει να σχηματίσει εκ νέου κυβέρνηση συνασπισμού. Μια παραλλαγή για το πως θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο: http://failedevolution.blogspot.gr/2014/12/blog-post_25.html

Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποδειχθεί πραγματικός εφιάλτης, καθώς μια νέα νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση θα είχε όλο το χρόνο να εφαρμόσει κάθε πτυχή του πειράματος στην Ελλάδα, ή, ακόμα και να δοκιμάσει νέα υπο-πειράματα υπό τις εντολές της τρόικα. Αυτό θα σήμαινε ότι οι λαοί δεν έχουν τη διάθεση να αντισταθούν και το πείραμα θα μπορούσε να επεκταθεί σε όλη την Ευρώπη. Πιθανόν να σηματοδοτήσει την έλευση της νέας παγκόσμιας Φεουδαρχίας.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), θα χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο ώστε να οδηγηθεί η Ευρώπη στην επιθυμητή ομοσπονδιοποίηση με τα χαρακτηριστικά, όμως, μιας αυτοκρατορίας (http://failedevolution.blogspot.gr/2014/11/blog-post_30.html), παρά μιας δημοκρατικής ομοσπονδίας. Το Σενάριο 3 θα είναι ενδεχομένως το πιο κατάλληλο για μια τέτοια προοπτική, καθώς ο "αυτοκράτορας" Ντράγκι έχει ήδη τον έλεγχο της ευρωζώνης, κυρίως μέσω της απόφασης για απεριόριστη αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ, η οποία λήφθηκε πριν από δύο χρόνια: http://failedevolution.blogspot.gr/2012/09/blog-post_8431.html

Ειδικότερα, σε περίπτωση που επαληθευτεί το Σενάριο 1, η ΕΚΤ θα εκβιάζει την νέα κυβέρνηση, απειλώντας ότι δεν θα αγοράζει κρατικά ομόλογα και άρα θα κόψει τη ρευστότητα, σε περίπτωση που η Ελλάδα επιλέξει ένα διαφορετικό δρόμο, μια αντι-νεοφιλελεύθερη πολιτική, προς την κατεύθυνση δηλαδή της αναδόμησης του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων, την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα προ-κρίσης επίπεδα, κ.λ.π.

Το σύστημα, ωστόσο, δείχνει σημάδια πανικού, που σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν γνωρίζουν ακριβώς πως θα αντιδράσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κρυφή ατζέντα και πιεστεί από τους δανειστές να καταργήσει κάποιες κόκκινες γραμμές, θα μπορούσε να εθνικοποιήσει την τράπεζα της Ελλάδας και να επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα, βάζοντας δυναμίτη στην ευρωζώνη. Αυτό θα μπορούσε να αποβεί καταστροφικό για τα σχέδια των πλουτοκρατών, καθώς θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια άνοδο των Αριστερών κομμάτων που θα ακολουθούσαν τη συνταγή του ΣΥΡΙΖΑ και θα οδηγούσαν την Ευρώπη προς την αληθινή δημοκρατία και την ενοποίηση κάτω από διαφορετικούς όρους, προς όφελος των λαών.

Τα πάντα θα εξαρτηθούν από το αν οι λαοί επιλέξουν να αγωνιστούν, αντί να παραδοθούν στην "αυτοκρατορία"

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου. 



Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια