Τα δελφίνια χρησιμοποιούν σφυρίγματα ως ονόματα

Νοτιοαφρικάνοι ερευνητές ανακάλυψαν πως δελφίνια στις τοπικές ακτές χρησιμοποιούν μοναδικά σφυρίγματα ως ονόματα.



Η συγκεκριμένη ανακάλυψη, που προηγουμένως είχε παρατηρηθεί μόνο σε δελφίνια σε αιχμαλωσία, ανοίγει νέους ορίζοντες στην κατανόηση του πώς επικοινωνούν τα ζώα μεταξύ τους και αν η ανθρώπινη παρουσία προκαλεί αλλαγές στη συμπεριφορά τους, δήλωσε η Τες Γκρίντλεϊ του Πανεπιστημίου της Πρετόρια, επικεφαλής της έρευνας.


Οι προηγούμενες έρευνες, οι οποίες είχαν γίνει σε δελφίνια που βρίσκονταν σε αιχμαλωσία ή που είχαν περιοριστεί κατά η διάρκεια των μελετών, είχαν δείξει πως κάθε ζώο έχει ένα συγκεκριμένο σφύριγμα το οποίο παρουσιάζει όποτε έρχεται σε επαφή με άλλες ομάδες δελφινιών, και το οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιείται όταν απευθύνεται κάποιος σε αυτό, σε μια διαδικασία παρόμοια με την ανθρώπινη χρήση ονομάτων.
Ωστόσο η έρευνα της Γκρίντλεϊ είναι η πρώτη που δείχνει ότι και τα δύο είδη άγριων δελφινιών που βρίσκονται στη Νότια Αφρική και τη Ναμίμπια χρησιμοποιούν ένα τέτοιο σύστημα που βασίζεται σε διακεκριμένα ξεχωριστά σφυρίγματα.
Τα περισσότερα είδη δελφινιών βασίζονται σε μία ευρεία ποικιλία ήχων στην καθημερινή τους ζωή, χρησιμοποιώντας ήχους για την εύρεση τροφής και τον προσανατολισμό τους, αλλά και για να επικοινωνούν με άλλα δελφίνια. Επιπλέον επιδεικνύουν μεγάλη ικανότητα μάθησης και μίμησης νέων ήχων, σύμφωνα με αρκετές μελέτες. Η ικανότητα αυτή, που ονομάζεται εκμάθηση φωνητικής παραγωγής, αν και είναι κοινή μεταξύ πολλών πτηνών και φυσικά των ανθρώπων, κάνει τα δελφίνια ξεχωριστά στις τάξεις των θηλαστικών.
Η επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε «υδρόφωνα», δηλαδή μικρόφωνα κατάλληλα για υποβρύχια ηχογράφηση, για να συλλέξει 79 ώρες ηχογραφήσεων σφυριγμάτων-ονομάτων, μαζί με φωτογραφίες των δελφινιών που τις παρήγαγαν.
«Ανακαλύψαμε πως ο αριθμός των διαφορετικών σφυριγμάτων-ονομάτων αυξανόταν όταν οι ομάδες των δελφινιών ήταν μεγαλύτερες και όταν ήταν παρόντα μικρότερα σε ηλικία δελφίνια, κάτι που είναι αναμενόμενο καθώς τα σφυρίγματα βοηθάνε να διατηρηθεί επαφή μεταξύ των ζώων, και κυρίως μεταξύ των μητέρων με τα παιδιά τους», εξήγησε η Γκρίντλεϊ.


naftemporiki.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου. 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια