Η πλειoψηφία των ανθρώπων που ζουν στη σύγχρονη κοινωνία φαίνεται να είναι εγκλωβισμένη σε έναν αέναο κύκλο επιθυμιών. Μόλις οι άνθρωποι αποκτήσουν ένα υλικό αγαθό, βάζουν αμέσως πλώρη για τον επόμενο στόχο που θέλουν να κατακτήσουν. Στη ζωή μας καταλήγουμε, εν ολίγοις, να κυνηγάμε πάντα την ευτυχία του μέλλοντος και ξεχνάμε να απολαύσουμε τους καρπούς των κόπων μας.
Δυστυχώς, φαίνεται να εστιάζουμε περισσότερο σε όσα θα θέλαμε να έχουμε, στον τρόπο που θα θέλαμε να εξελιχθεί η ζώη μας και περιφρονούμε την ευτυχία του παρόντος. Δεν απολαμβάνουμε πλέον αυτά που έχουμε, αλλά πλήρεις απληστίας επιδιώκουμε διαρκώς περισσότερα.
Μην με παρεξηγείτε. Τα όνειρα και οι φιλοδοξίες είναι η δύναμη του ανθρώπου. Δεν λέω ότι δεν πρέπει να έχουμε όνειρα.
Φυσικά και θα πρέπει όλοι και πάντοτε να θέτουμε νέους στόχους τόσο για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής μας όσο και για τη βελτίωση του ίδιου μας του εαυτού. Όμως, άλλο να θέτεις στόχους για το μέλλον και άλλο να αναλώνεσαι σε αυτούς λησμονώντας τι θα πει ευτυχία στο παρόν.
Ο Ευριπίδης, λοιπόν, είχε δίκιο όταν έλεγε: «οὐδὲ σ’ ἀρέσκει τὸ παρὸν, τὸ δ’ ἀπὸν φίλτερον ἡγεῖ», δηλαδή δεν σου αρέσει αυτό που έχεις τώρα, αλλά θεωρείς αγαπητότερο αυτό που σου λείπει.
Αν πράγματι δεν θέλετε «η ευτυχία να είναι αυτό που περιμένετε να’ ρθει», αλλά επιθυμείτε να είστε ευτυχισμένοι στο παρόν τότε αρχίστε να απολαμβάνετε αυτά που έχετε καταφέρει να αποκτήσετε στη ζωή σας (φίλους, οικογένεια, ένα αυτοκίνητο, ένα μέρος για να μένετε...) και σταματήστε να «χαλιέστε» και να μεμψιμοιρείτε στο παρόν για όσα θα θέλατε να αποκτήσετε στο μέλλον.
StergioG
0 Σχόλια